بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين
درباره محصولات کشاورزی ارگانیک بدانید
یک کشاورز ارگانیک به جای استفاده از علف کش های شیمیایی، از روش های به نسبت سخت اما محیط زیست دوست تر، نظیر کشت دوره ای، استفاده از انواع مالچ در مزرعه یا کودهای حیوانی پوسیده برای کنترل آفات بهره می گیرد.
این روزها تب مصرف غذاهای ارگانیک یا همان مواد غذایی که به طور طبیعی و بدون هیچ نوع کود یا آفت کش شیمیایی پرورش داده میشود، در میان مردم، سوپرمارکت‌ها و میوه‌فروشی‌ها بالا گرفته است. فرض کنید در یک مغازه میوه‌فروشی هستید، یک طرف سیب‌های ارگانیک و طرف دیگر سیب‌های معمولی چیده شده است. هر دوی آنها به اندازه کافی سفت، براق و قرمز به نظر می‌رسد. حتی می دانیم هر دوی آنها به اندازه کافی ویتامین و فیبر دارد و از طرفی فاقد چربی، سدیم و کلسترول نیز است.
حال پرسش اینجاست که تفاوت این دو چیست و چه عاملی باعث شده مواد غذایی ارگانیک در مقایسه با انواع معمولی گران تر باشد؟
محصولات ارگانیک
لغت ارگانیک به شیوه یا عملکرد کشاورزان هنگام پرورش، تولید و حتی فرآوری محصولاتی از جمله میوه ها، سبزیجات، صیفی جات و حبوبات اشاره می کند. در عین حال لبنیات و حتی گوشت نیز که در رده محصولات دامی جای دارد، از این طبقه بندی خارج نیست.
هدف کشاورزان و دامپرورانی که در این زمینه فعالیت می کنند، به طور مشخص حفاظت از خاک و آب به عنوان دو عنصر اصلی تولید محصول و در عین حال کاهش آلودگی هاست. در واقع کشاورزان و دامپرورانی که محصولات خود را به شیوه ارگانیک پرورش می دهند، به هیچ وجه از روش های قراردادی و معمول برای کوددهی، کنترل آفات و حتی شیوه های رایج مقابله با انواع بیماری های دامی استفاده نمی کنند.
یک کشاورز ارگانیک به جای استفاده از علف کش های شیمیایی، از روش های به نسبت سخت اما محیط زیست دوست تر، نظیر کشت دوره ای، پخش مالچ (مواد آلی قیرمانند حاصل از تجزیه کاه و برگ های مرده) یا کودهای حیوانی برای کنترل آفات بهره می گیرد.
گاهی باغبان های حرفه ای از صفحات پلاستیکی سیاه رنگی که به مالچ مشهور است، استفاده می کنند اما مالچ طبیعی مشخصا باید از جنس مواد آلی باشد تا همزمان رشد علف ها را کاهش و تکثیر کرم ها را افزایش دهد و در عین حال مانع تبخیر آب از سطح خاک نیز شود.
کشاورزان عادی برای بالا بردن میزان رشد گیاهان از کودهای شیمیایی استفاده می کنند اما کشاورزان ارگانیک، از کودهای طبیعی نظیر کودهای حیوانی و کمپوست (مخلوط کود گیاهی و خاک) نه تنها برای رشد گیاه بلکه حتی برای تغذیه خاک کمک می گیرند.
کشاورزان عادی برای کاهش آفات و بیماری ها، حشره کش های سنتزی و مصنوعی را روی محصولات خود اسپری می کنند، اما کشاورزان ارگانیک آفت کش های خود را از منابع طبیعی می گیرند. آنها برای این منظور بیشتر از مزایای حشرات و پرندگان در کنترل زادآوری دیگر حشرات یا حتی به عنوان تله استفاده می کنند.
از طرف دیگر، کشاورزان عادی برای کنترل علف های هرز، بیشتر به علف کش های شیمیایی و مصنوعی وابسته هستند اما راهکار کشاورزان ارگانیک مشخصا بر استفاده از عناصر طبیعی نظیر گیاهان رقیب بومی، برداشت علف با دست و استفاده از مالچ تاکید دارد.
از طرف دیگر دامپروران عادی اغلب به دام های خود آنتی بیوتیک، دارو و حتی ترکیبات هورمونی برای رشد و مقابله با انواع بیماری ها می دهند اما دامپروران ارگانیک دام های خود را با مواد غذایی ارگانیک تغذیه می کنند و مهم تر از همه امکان استفاده از فضاهای باز را برای آنها میسر می سازند. این دامپروران باور دارند که کاربرد روش های پیشگیرانه، چرای دوره ای، رژیم غذایی متعادل و تمیز نگه داشتن دائم محل اسکان دام ها در کنترل بیماری های آنها نقش بسزایی دارد.