بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين
نمک خوب یا بد؟
امروزه مناقشه‌ی بزرگی بر سر نمک در محافل پزشکی در جریان است که بسیاری از آنها به علت عدم شناخت کافی از نمک می‌باشد. در حال حاضر نمکی که در بازار به عنوان نمک خوراکی در دسترس مردم است به علت تصفیه صنعتی صرفاً دارای سدیم و کلر است و در صورتی که به آن ید هم اضافه شده باشد دارای ید نیز می‌باشد.
مسلماً آنچه در کتب پزشکی مدرن در مضرات نمک به رشته تحریر در آمده است در خصوص همین نمک صنعتی تصفیه شده است. در حالی که آنچه در طب اسلامی- ایرانی در مزایای نمک صحبت شده، در مورد نمک صنعتی نیست و در مورد نمک بافری شده طبیعی است، ما در هوای تنفسی هم همین حالت بافری و تعادل را داریم و اگر بخواهیم صرفاً از اکسیژن خالص استفاده کنیم قطعاً ریه‌های خود را از دست خواهیم داد.
در روایتی حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم فرمودند: هر کس قبل و بعد از غذا نمک بخورد خداوند سیصد و سی نوع بلا را که کمترین آنها جذام است از او بر طرف می‌فرماید و یا در روایت دیگر امام علی علیه السلام می‌فرمایند: هر کس غذا را با نمک آغاز کند هفتاد درد و دردهای دیگری که بجز خداوند کسی از آنها آگاهی ندارد را از خود دور می‌نماید، اگر بر سر سفره‌ای نمک نباشد ملائکه حاضر نمی‌شوند و صحت بدن وجود ندارد و سفره برکت نخواهد داشت.
حال ببینیم نمک مفید که این همه تاکید بر مصرف آن شده چه نمکی است؟ نمک طبیعی که توسط بشر دستکاری نشده و در طبیعت وجود دارد مثل نمک دریا، که حاوی سدیم، کلر، پتاسیم، ید، منیزیم، روی و کلسیم به میزان لازم برای سلامت سلول‌های بدن است و با تعادل خود نه تنها مضر نیست بلکه مفید نیز هست.
ولی نمک صنعتی که فقط حاوی سدیم، کلر و گاهی ید صنعتی است، برای سلول‌ها می‌تواند سمی باشد. اینکه در طول دهه‌های اخیر چگونه نمک مفید طبیعی ما مثل خیلی مواد غذایی دیگر توسط نوع صنعتی و مضر آن جایگزین شده است جزء اسرار می‌باشد و رد پای استعمار را شاید بتوان در این فرآیندها جستجو کرد.
به طور قطع مصرف نمک صنعتی موجب اختلال عملکرد سلولی و بروز بیماری‌های مختلف از جمله فشار خون می‌گردد. وجود یون‌هایی بجز سدیم و کلر در نمک طبیعی یک ترکیب متعادل و هماهنگ با نیاز طبیعی سلول‌های بدن ما فراهم می‌آورد در حالی که در نمک صنعتی این تعادل وجود نداشته و ترکیب زیان آوری به سلول‌ها تحمیل می‌گردد، بنابراین این طور نیست که الزاماً صنعتی سازی مواد غذایی به نفع بشر باشد و در اکثر اوقات این کار به ضرر بشریت تمام شده است.
یکی از موادی که در نمک صنعتی با تصفیه از نمک طبیعی جدا میشود و برای سلول‌ها بسیار ضروری است و نبودن آن موجب بیماری‌هایی مثل تشنج می‌گردد، یون منیزیم است و ماده دیگر که برای رشد سلول‌ها بخصوص در بچه‌ها لازم است عنصر روی می‌باشد که باز در روند تصفیه نمک به وسیله مواد شیمیایی از آن گرفته میشود. بنابراین طب اسلامی- ایرانی مصرف نمک طبیعی بخصوص نمک دریا را توصیه و از مصرف نمک‌های صنعتی و تصفیه شده نهی می‌نماید.
دکتر حسن اکبری(متخصص و دانشیار آسیب شناس سلولی )