در گفتارهای قبلی درباره نشانه های آکنه با ماده گرم و آکنه با ماده سرد، و پرهیزهای غذایی در آکنۀ گرم مطالبی ارائه کردم. دربخش آخر به پرهیزهای غذایی عمومی در آکنه سرد می پردازم.
- توصیه به آب نوشیدن زیاد بدون تشنگی واقعی، خرافه‌ای شبه‌علمی است که بسیاری از مردم تصور می‌کنند برای بهبود آکنه نیز سودمند است. پرنوشی بدون تشنگی، نه تنها برای کاهش آکنه‌های سرد مفید نیست بلکه نهایتاً موجب تشدید سفتی و افزایش حجم آکنه می‌شود و درمان را سخت می‌کند.
- مصرف شیر سرد بخصوص در صبح ناشتا می‌تواند این نوع آکنه را تشدید کند. کسانی که علاوه بر آکنۀ سرد دچار نفخ و سوءهاضمه هستند باید این توصیه را جدی‌تر بگیرند.
- مصرف ماست بخصوص همراه با غذا باید ترک شود. مصرف ماست همراه با غذای چرب یا غذاهای خمیری مثل ماکارونی یا کته نتایج ناخوشایندتری دارد.
ماست و خیار در همۀ این موارد نامناسب‌تر از ماستِ تنها است و البته خوردن آن در زمستان بدتر است.
- مصرف غذاهای خمیری و چسبنده موجب می‌شود که طول ابتلا به آکنه‌های سرد بیشتر شود و درمان دشوارتر گردد.
غذاهایی مانند هلیم، آش‌های پررشته، پیتزا، لازانیا، ماکارونی، نان خمیر و نان باگت از این جمله‌اند.
موز نارس یا کم‌رسیده هم در این نوع آکنه نباید زیاد مصرف شود.
_ نوشیدن سرکه و آبغوره در این نوع آکنه توصیه نمی شود بخصوص اگر بصورت خالص و با شکم خالی مصرف شود، ولی سکنجبین عسلی که ترشی آن زننده نباشد می تواند در کنار درمان دارویی مناسب مفید باشد.
نکته آخر اینکه:
پرهیزهای غذایی توصیه شده، می تواند در کاهش شدت آکنه بسیار موثر باشد، ولی برای درمان جامع بر مبنای طب ایرانی، باید وضعیت سینوسها، رحم، روده، معده، کبد و مجاری صفراوی، ... و مسائل هیجانی و عاطفی بیمار بطور خاص ارزیابی شود و درمان مناسب برای هریک از اختلالات زمینه ای ارائه گردد.