یادش به خیر، ما را بالای درخت‌ها، روی دیوار، بالای علمک‌های گاز! و در خرابه‌ی ته کوچه مشغول هفت سنگ یا تیله‌بازی پیدا می‌کردند. گاهی اوقات در قایم‌باشک برای اینکه زیادی خوب قایم شویم! تا دو تا کوچه آن‌طرف‌تر هم می‌رفتیم.
خیلی اوقات هم توپ‌مان - همان توپ دولایه‌ای که فقط ۶۰ تومان پولش بود - در خانه‌ی همسایه‌های بدقلق می‌افتاد. ما هم به آن‌ها زحمت نمی‌دادیم و خودمان، به روش خودمان! توپ را پس می‌گرفتیم. حتی درب حیاط‌شان را هم آهسته می‌بستیم، مبادا مزاحم استراحت‌شان شویم.
اینکه مزاحم استراحت دیگران نشویم، همیشه دغدغه بوده. حتی اخیراً والدین هم دغدغه دارند که بچه‌هایشان مزاحم‌شان نباشند، مبادا از کارهای خیلی مهم‌ترشان! عقب بمانند. برای همین هم پویا - همان شبکه پویای خودمان - مشتری دائمیِ همه‌ی خانه‌ها شده، بچه‌ها موبایل و تبلت و ps4 دارند که مبادا مزاحم والدین‌شان شوند. اسفبارتر از همه اینکه در شبکه پویا هم همین‌ها را تبلیغ می‌کنند!
اخیراً تبلیغی از شبکه پویا پخش میشود که در آن چند کودک مشغول یک بازی گروهی و خلاقانه هستند. بچه‌ها می‌خواهند دوربین درست کنند. اما با اولین شکست، مادر یکی از بچه‌ها برایش تبلت می‌خرد و دیگر از آن جمع و بازی‌های خلاقانه‌اش خبری نیست. از مهم‌ترین فواید تصمیم این مادر هم این است که دیگر بچه‌ی او سراغ موبایلش نمی‌رود و البته کودک تکالیفش را هم خیلی بهتر انجام می‌دهد!!! خُب طبیعی است که کار تبلیغ فریب است و چه بسیار مادر و پدرهایی که با همین تبلیغ فریب خورده‌اند و می‌خورند ...
اساساً شبکه پویا و پیام بازرگانی چه نسبتی دارند؟ مگر کودک خودش قدرت خرید دارد که برایش تبلیغ پخش می‌کنند؟ اصلاً در این اوضاع اقتصادی چند خانواده ایرانی قدرت خرید تبلت برای بچه‌هایشان دارند؟ اگر قدرت خرید دارند، واقعا داشتن تبلت به نفع کودک‌شان است یا به ضرر او؟ این‌ها چیزی جز ایجاد نیازِ کاذب و ذائقه‌سازیِ مضّر در کودکان نیست.
راستی در پویا تبلیغِ رب و خاویار بادمجانِ چین‌چین، روغن اویلا، مولتی‌کامپلکس تاپ، مایع ظرفشویی دورتو و ... را هم دیده‌اید؟! شرکت‌ها مشتاق تبلیغ در پویا هستند چون هزینه‌ی تبلیغات در آن، ۴۰ درصد شبکه اول، سوم و نسیم است و ظاهراً قرار است ذائقه کودک را بسازند ولو آنکه اعصابش را خورد کنند! از صدا و سیما هم که توقعی نیست، بالاخره باید حقوق حدود ۵۰هزار کارمند از جایی تأمین شود
بچه‌ها تا حدود ۱۲سالگی بیش از هر چیزی نیاز به حرکت و تحرّک دارند ولو آنکه ما خوشمان نیاید! وقتی همه‌ی ما دنبال بچه‌های باهوش و خلاق هستیم!! خودمان با دست خودمان به رشد جسمی، روانی و ذهنی کودک‌مان آسیب نرسانیم.
حمید کثیری
نظرتون؟