گروه اجتماعی – رجانیوز: جمعیت، همواره به عنوان یکی از مولفه های اصلی و مهم قدرت در کشورها شناخته میشود. بحران کاهش و پیری جمعیت ایران اسلامی، تهدیدی بود که رهبر معظم انقلاب در مرداد ماه سال 1389 با اشاره به خطرات این تهدید، تمامی دستگاه های اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی و همچنین قوه مقننه را ملزم به رفع تمامی موانع از سر راه موضوع افزایش جمعیت کردند. 

به گزارش رجانیوز، باید دانست بحران پیری و کاهش جمعیتی که هم اکنون گریبان گیر جمهوری اسلامی است،  موضوعی نبوده که بر اثر ساز و کار طبیعی و ناخودآگاه اتفاق افتاده باشد، بلکه کاملا دارای عقبه و هدایت شده بوده که بررسی هرچه بیشتر عمق و جوانب آن به خوبی نشان دهنده دخالت اشکار غرب در این موضوع است. دخالتی که تحت پوشش آژانس های مختلف سازمان ملل نظیر صندوق جمعیت، یونیسف، دفتر بهداشت جهانی و... نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورهای اسلامی و کشورهایی که به اصلاح غرب جهان سوم محسوب میشوند صورت میگیرد. برای مشخص شدن نحوه تاثیر گذاری غرب و بازوهای اجرایی آن در ایران نخست باید وضعیت فعلی شرایط جمعیتی کشور شفاف شود که در ادامه آن می توان به خوبی میزان تاثیر گذاری غرب در کاهش جمعیت اتفاق افتاده در ایران را مشاهده کرد.

وضعیت جمعیت اکنون چگونه است؟

کاهش نرخ باروری در ایران از نیمه دوم دهه 60، آغاز شد، دولت از سال 1367 به بعد سیاست های آشکاری را در بحث تنظیم خانواده در پیش گرفت که این سیاست ها به خوبی توانست میزان نرخ باروری در ایران را به صورت چشم گیری کاهش دهد، با این حال، در سال 1368 قانونی از طرف دولت در خصوص جلوگیری از افزایش نرخ باروری تدوین و به مجلس فرستاده شد که در سال 1372 به تصویب رسید.  در این برنامه پیش بینی شده بود که ما از نرخ 6.4 فرزند در سال 1365 به 4 فرزند در سال 1390 برسیم! در حالی که آمار موجود در وزارت بهداشت نشان می دهد کشور در سال 1371 به این نقطه هدف رسیدیم، به عبارتی یک سال پیش از تصویب این قانون، کشور ما به آنچه نقطه هدف این قانون بود رسید و از سال 1372 تا کنون، یعنی سال 1393، به مدت بیست سال این قانون بدون نیاز به آن در حال اجراست.

خانه های تیمی تحت عنوان دفاتر سازمان ملل – دفتر صندوق جمعیت در ایران

حال پرسش مهمی مطرح میشود ، کشوری که در بحبوحه جنگ بوده و عملا مراکز بهداشتی و مقدار زیادی از بودجه آن صرف هزینه های جنگ و بعد از جنگ می شود، چگونه می تواند طرح تنظیم خانواده و کاهش جمعیت را که نیازمند بودجه کلانی است را در همه کشور به مرحله اجرا برساند و حتی این طرح به نحوی اجرا شود که پیش از تصویب قانون یاد شده دربالا با موفقیت هرچه تمام به نقطه هدف خود برسد! اینجاست که می توان کم کم پرده  از فعالیت یکی از آژانس های سازمان ملل با عنوان «صندوق بین المللی جمعیت در ایران» برداشت.

«صندوق بین المللی جمعیت» یکی از آژانس های سازمان ملل بوده که وظیفه آن به ظاهر کمک به کشورها در ارتقای امر بهداشت باروری و سلامت است. اما در اصل این آژانس ها به عنوان یکی از بازوهای اجرایی غرب و سازمان ملل در کشورهایی اسلامی نظیر ایران هستند که ماموریت اصلی آنان، جلوگیری از افزایش جمعیت و هدایت برنامه های فرهنگی و قانونی و اقتصادی این کشورها به سمت و سویی است که در نهایت منجر به «کاهش جمعیت» خواهد شد.

نخستین فعالیت سازمان ملل در موضوع جمعیت در ایران، به پیش از انقلاب و به سال 1330 بر میگردد. هنگامی که ستاره فرمانفرمائیان با ایجاد مطب های خصوصی شروع به ترویج مباحث تنظیم خانواده کرد که بعد از این شروع، «صندوق بین المللی جمعیت» رسما فعالیت خود را در ایران با توزیع " قرص اسپرم کش و کاندوم " در بین مردم آغاز کرد.  بعد از آن بود که  با اعمال نفوذ «صندوق بین المللی جمعیت»، سیاست های کنترل جمعیتی در برنامه ‌های عمرانی چهارم و پنجم رژیم طاغوت گنجانده و اولین گام ها برای هموار ساختن بسترهای  قانونی به منظور کاهش جمعیت ایران توسط عمال غرب برداشته شد. نرخ رشد جمعیت در فاصله فعالیت های ستاره فرمانفرامائیان تا تصویب اولین گام قانونی برای عقیم سازی دائمی توبکتومی و وازکتومی در سال 1350، از  3.2 به 2.6 کاهش یافت.

اما مهم ترین قسمت فعالیت صندوق مربوط به بعد از انقلاب می شود. آنجا که نه تنها «صندوق بین المللی جمعیت» که سایر بازوان عملیاتی سازمان ملل از آژانس های مختلف این سازمان نظیر یونیسف، بانک جهانی، دفار خواربار جهانیFAO، سازمان بهداشت جهانی، گرفته تا ان جی یو ها و افراد و برخی نهاد های دارای ابعاد بین المللی، همگی به خط شده، تا هرکدام مطابق زمینه فعالیت خود در جلوگیری از نرخ رشد جمعیت شروع به فعالیت کنند. برای مثال بانک جهانی در در اعضای اعطای وام به کشورهایی نظیر ایران، آنان رامجبور به اجرای سیاست های کاهش جمعیتی در کشور می کند.

در این میان اما صندوق بین المللی جمعیت در سال 1372، یعنی سالی که قانون فعلی تنظیم خانواده به تصویب رسید تنها در یک نوبت 150 میلیون دلار به اجرای برنامه های تنظیم خانواده (بخوانید کاهش جمعیت) به ایران کمک مالی نمود.

کارگیری نهاد های دولتی توسط صندوق جمعیت

اما میزان و عمق تاثیرگذاری این صندوق در بحث جمعیت چیزی فراتر از کمک های مالی است. وظیفه اصلی این صندوق اثرگذاری بر ساختار قانونی نظام به منظور ایجاد زمینه برای ادامه هرچه بیشتر سیاست های کاهش جمعیتی است. از جمله اقدامات صندوق می توان به همکاری وسیع صندوق با برخی از نهادهای مهم کشور نظیر مجلس، مرکز آمار ایران، هلال احمر، وزارت بهداشت، کمیته امداد و بسیاری از NGOهای دیگر است.

صندوق جمعیت  با نزدیک شدن به این دستگاه ها و با توجه به ساختار دستگاه های مذکور که در برخی موارد ساختار قانونی و آئین نامه سازمان به آن ها اجازه همکاری با صندوق را میدهد، توانسته است بسیاری از اهداف خود را به مرحله عمل وارد برساند.

جاسوسی از مرکز آمار ایران و به دست آوردن اطلاعات محرمانه

صندوق بین المللی جمعیت نه تنها در حال سنگ اندازی در مسیر افزایش جمعیت است بلکه تحت پوشش همکاری با مرکز آمار ایران، مشغول جاسوسی از امار موجود در این مرکز نیز بوده و بسیاری از آمار و اطلاعات محرمانه کشور را که از طریق پرسشنامه های سرشماری نفوس و مسکن به دست آمده است در اختیار گرفته است. نکته حائز اهمیت دراینجا این است که این صندوق نه تنها آمار به دست آمده از پرسشنامه هارا در اختیار گرفته بلکه در طراحی سوالات پرسشنامه نیز دخالت داشته است.

به عبارتی صندوق جمعیت آن اطلاعاتی را از کشورمان جاسوسی و به دست آورده که دقیقا به آن نیاز داشته است.  در اختیار داشتن این آمار و اطلاعات به غرب کمک می کند تا برای هر شهر و هر روستا و هربخش مطابق جمعیت و امکانات و سایر موراد مختص دیگر به آن قسمت برنامه ریزی کنند.

سو استفاده از کمیته امداد

از جمله اقدامات دیگر صندوق برای مثال در یک نمونه می توان به امضای همکاری بین صندوق جمعیت و کمیته امداد امام خمینی (ره) اشاره کرد. کمیته امداد خمینی (ره) باتوجه به اینکه همچون شبکه ای در تمامی شهرها و روستاها پخش است و از طرفی دیگر دارای درآمد بسیار بالایی است، ظرفیت بسیار مناسبی را در اختیار این صندوق میگذارد تا سیاست های کاهش جمعیتی خود را از طریق کمیته امداد پیگیری کند. زیرا به وسیله کمیته امداد نه تنها به تمام شهرها و ده ها دسترسی دارند بلکه شرط دریافت خدمات از این کمیته را اجرای برنامه های تنظیم خانواده برای خانواده های نیازمند قرار می دهند. یکی از اقدامات مهم دیگر صندوق که موجب شد بسیاری از امار و اطلاعات محرمانه کشور به دست غرب بیفتد، به کار گرفتن مرکز آمار ایران بوده است.

ایران، مرکز جهانی وازکتومی

از دیگر اقدامات صندوق جمعیت و سایر عمالان غربی در ایران، تبدیل ایران به قطب جراحی های عقیم سازی است. آنجا که مرکز بهداشتی ای  در ارومیه بعد از چندسال فعالیت توسط صندوق جمعیت به عنوان مرکز بین المللی وازکتومی معرفی می شود و علاوه بر انجام عمل عقیم سازی دائمی (وازکتومی) این مرکز به عنوان محلی برای آموزش مربیان خارجی نیز در نظر گرفته شد .

اعطای جوایز بین المللی به ایران در راستای اجرای برنامه های تنظیم خانواده! یکی دیگر از نیرنگ های غرب به منظور تشویق و حمایت ایران به انجام برنامه های کاهش جمعیتی بوده است

موارد یاد شده در بالا تنها بخشی از فعالیت های صندوق بین المللی جمعیت در ایران بوده است که همچنان نیز ادامه دارد. لازم است مجددا یادآوری شود این تنها بخشی از فعالیت های یکی از آژانس های سازمان ملل در ایران بود. گوشه از اقدامات آژانس های دیگر سازمان ملل در ایران به شرح زیر است :

یونیسف: کمک 1.8 میلیون دلاری به ایران به منظور اجرای برنامه های کاهش جمعیتی تحت عنوان تنظیم خانواده

یونسکو : 150 میلیون دلار کمک مالی یونسکو و سازمان ملل در خصوص امر کنترل جمعیت در روستاهای ایران

بانک جهانی : اختصاص 141400000 دلار در سال 72 به منظور اجراي طرح بهداشت و جمعيت در سال 1372

سازمان  بهداشت جهانی: اختصاص مبلغ 31000 دلار اعتبار به برنامه هاي بهداشت مادران، كودكان و تنظيم خانواده در سال 72

تخصيص اعتبار حدود 92500 دلار در سال 74

تخصيصي مبلغي بالغ بر 62400 دلار در سال 76

تخصيصي مبلغي بالغ بر92500 دلار در سال 78

 تمامی موارد بالا، تنها بخشی از اقدامات غرب در کشور به منظور مقابله همه جانبه با رشد و توسعه ایران است که در اینجا قسمت هایی از این مقابله در زمینه جمعیت بازگو شد. غرب و بازوان عملیاتی اش در کشورهای دیگر، با ایجاد زیر ساخت هایی محکم و نفوذ در سازمان ها و ساختار قانونی دولت ها، آن ها را مجبور به اجرای برنامه های خود به ویژه برنامه های کاهش جمعیتی کرده که در صورت عدم پذیرش وهمکاری کشورها با آژانس های مذکور، به شدت تحت فشار و تحدید مبنی بر قطع حمایت مالی و مادی قرار میگیرند.

*آمار ذکر شده در بالا، با استناد به ارقام درج شده در سایت های این آژانس ها و همچنین به استناد به گزارش 15 ساله وزارت بهداشت منتشر گردیده است