یکی از مسائلی که خیلی با آن برخورد دارم، افرادی هستند که در پس «الفاظ» باقی مانده اند و به همین خاطر، در برخورد با طرفداران طب سنتی و اسلامی، که دغدغۀ «مفاهیم» دارند، به مواجهه ای لفظی میپردازند. مثلا آن ها را دعوت به «علم» و «عقلانیت» می کنند و از ایشان میخواهند که به جای اخباری گری و توجه صرف به روایات به «تحقیق» بپردازند و خود را در چند حدیث وارده محدود نکنند و از «تعصب» دوری نمایند ... اما آیا جریان طب سنتی و اسلامی،‌ مشکلی با علم و عقلانیت و تحقیق دارد؟! ... هم آری و هم نه! در واقع، جریان طب اسلامی با الفاظ علم و عقلانیت و تحقیق هیچ مشکلی ندارد بلکه مشکل از آنجایی آغاز میشود که مفاهیم این واژه ها تحریف می شوند و این الفاظ، در خدمت مفاهیم «تحریف شده» قرار میگیرند. این دوستان مدام توصیه می کنند که دینداری منافاتی با علم آموزی و تحقیق ندارد، اما هیچ وقت فراتر از این الفاظ پیش نمی روند و نمی فرمایند که علم و روش تحقیق باید بر چه مفاهیمی بنا شوند. فقط میگویند: «علم»! و این به معنای آن است که جهتی برای این علم نمیبینند. جریان طب اسلامی میگوید مبانی و مبادی آنچه امروز به آن «علم» میگویید در ضدیت با جهانبینی دینی قرار دارد و اصولا «علم» نیست! اما چون این دوستان به جای توجه به مفاهیم، فقط به لفظ علم توجه دارند، آن چیزی که دستگیرشان می شود این است که این جریان دارد «علم» را زیر سوال می برد. فکر میکنند که ما با «تحقیق» مخالفیم، چون ما «روش تحقیق» مبتنی بر مادی نگری را روش تحقیق درست نمی دانیم و چون «تحقیق» در معنای رایج خود در علم طب از همین مفهوم پیروی می کند، دوستان گمان می کنند که ما با «تحقیق» مخالفیم. جالب اینجاست که این دوستان، ما را توصیه می کنند که تعصب نداشته باشید؛ در حالی که این رویکرد، خود بهترین دلیل بر آزاداندیشی اهالی طب اسلامی است. در زمانه ای که «عقلانیت مدرن» خود را بر شئون مختلف اندیشۀ بشری حاکم کرده است، این جریان طب اسلامی است که به دور از تعصب های دست و پاگیر زمانه، به دنبال حقیقت و معنای واقعی الفاظ میگردد تا مانند دیگران در قفس مادی نگری عقلانیت غربی اسیر نشود. آیا وقت آن نرسیده که این دوستان، تعصب را به کناری گذاشته و با رجوع به عقلانیت اسلامی، خود را از محدودیت به ماده و ظواهر دنیا آزاد نمایند و در پرتو عقل قدسی به علم و تحقیقی هماهنگ با آموزه های دینی دست یابند؟ ... (1391/4/11)

منبع: وبلاگ طبّ شیعه