فارس نوجوان: هر بار که چشمم به تقویم روی دیوار راهرو می‌افتد و می‌بینم روز ولادت حضرت علی(ع) و روز پدر نزدیک است، هم خوشحالم و هم استرس دارم؛ استرس اینکه هنوز نتوانستم یک هدیه خوب برای پدرم بگیرم و هنوز با خواهر و برادرم هم به برنامه واحدی برای جشن روز پدر نرسیدیم.
هر سال سهم من از هدیه روز پدر یا نقاشی خودم هست یا یک جفت جوراب؛ آن هم جورابی که حتی خودم نخریدم. فکر میکنم این ویژگی مشترک همه فرزندان کوچک خانواده است. همه می‌گویند «نقاشی بکش، هیچ چیزی بیشتر از نقاشی، بابا را خوشحال نمی‌کند».
کوچکتر که بودم من هم یک اثر هنری خلق می‌کردم و با افتخار به پدر هدیه می‌دادم. او هم همیشه آنقدر از هدیه من خوشحال می‌شد که احساس می‌کردم بیشتر از هدایای دیگر باب میلش است و برای همین تو دلم ذوق می‌کردم اما کم‌کم که بزرگتر شدم، می‌دانستم که اثر هنری‌ام جز چند خط و نقطه نبوده و ذوق پدر و مادر نه به خاطر اثر هنری‌ام بلکه به خاطر خودم بوده است.
بعدها برای روز مادر و روز پدر، به خواهر و برادرم اصرار می‌کردم که مرا هم شریک هدیه‌های‌شان کنند. همین می‌شد که هدیه پدر و مادر را من تقدیم می‌کردم اما این هم مرا قانع نمی‌کرد؛ بعدها تصمیم گرفتم که خودم هدیه بگیرم اما در نهایت سهم من از هدیه روز پدر همان جوراب بود که کادو پیچ شده در دستانم قرار می‌گرفت و رنگ و مدلش را هم وقتی پدر باز می‌کرد، می‌دیدم.
حالا که سن کودکی را طی کردم و به سن نوجوانی رسیدم، با خودم فکر میکنم که دیگر وقت آن است تا روز پدر، هدیه مناسبی بگیرم. اما چی بگیرم؟ سری به فضای مجازی می‌زنم. سایت های مختلف، ایده‌های متنوع برای روز پدر دارند. از 30 ایده جذاب تا 280 ایده جذاب کادو برای روز پدر. ایده‌هایی از اجناس مختلف با قیمت‌های مختلف.
اما به نظر من، هر فرزندی بهتر می‌تواند برای پدرش هدیه انتخاب کند؛ چون اخلاق و روحیات پدر خودش را می‌شناسد. ضمن اینکه کمک‌های مادران را هم در انتخاب بهترین هدیه نباید فراموش کرد.
نکته اول: پدر به چه چیزی نیاز دارد.
از جمله روش‌های تهیه هدیه روز پدر، شناسایی چیزی است که پدر نیاز دارد؛ مثلا کفش یا کیف پدر کهنه شده است. مادرها در این مواقع دقیقا می‌دانند که باید چه چیزی برای پدرمان بگیریم. البته من تا زمانی که کوچک بودم، همین روش بود، یعنی مادر آن چیزی که پدر نیاز داشت را می‌خرید و به اسم ما هم تمام می‌شد یا همان جوراب کنارش بود که از طرف من داده می‌شد!
نکته دوم: یک روز شاد
راستش یک نکته درباره هدیه روز پدر است، چرا فکر می‌کنیم هدیه فقط باید مادی باشد. یعنی یک چیزی باید بخریم، کادو کنیم و بدهیم. وقتی با چند نفر از بزرگترها مشورت کردم. متوجه شدم که هدیه روز پدر می‌تواند حتی هماهنگ کردن برای رفتن به یک پارک یا استخر باشد.
اینکه پدرمان یک روز شاد به اسم خودش داشته باشد؛ روزی که به هیچ مشغله زندگی فکر نکند، غصه هیچ چیزی را نخورد و فقط شاد باشد. البته برای آن روز شاد ما هم باید تمرین کنیم که اصلا پدر را ناراحت نکنیم. با خواهر و برادرهایمان دعوا نکنیم و کلا بچه‌های خوبی باشیم.
نکته سوم: قدرشناسی
وقتی از پدربزرگم درباره هدیه روز پدر پرسیدم، گفت: «برای یک پدر، بهترین هدیه این است که احساس کند فرزندش در مسیر درست زندگی قرار داره»؛ راستش این جمله پدربزرگ خیلی جمله سنگینی بود و تا یک هفته داشتم بهش فکر می‌کردم و آخر سر هم رفتم دوباره از خودش پرسیدم: «الان که من دانش‌آموزم، تو مسیر درست قرار دارم؟ الان من برم به بابام چی بگم، بگم که در مسیر درست زندگی قرار دارم؟». پدربزرگ کلی خندید و گفت: «وقتی تو درس‌هایت را خوب بخوانی، تو مسیر درست هستی».
این بار دیگه لجم گرفت و گفتم: «بابا بزرگ اگر هم درسم را خوب بخوانم، می‌خواهم یک چیزی به بابا هدیه بدم، چی هدیه بدم؟»
پدربزرگ دستی بر سرم کشید و گفت: «چند تا کار بهت میگم اینها را انجام بده. وقتی بابات شب از سر کار به خانه می‌یاد، جلوی پایش بلند شو. وقتی تو اتاق نشستی و پدر و مادرت وارد اتاق می‌شن، تو باید از جایت بلند بشی. وقتی پدرت می‌خواد بره سر کار، کفش‌هاشو جلوی پاش جفت کنی. هیچوقت نباید صداتو تو خانه بلند کنی و داد بکشی. هیچوقت نباید با پرخاش باهاشون حرف بزنی».
همانجا سرم را تکیه دادم به پای پدربزرگ و اشک تو چشمانم جمع شد. یعنی من هیچکدام از این کارها را انجام نمی‌دادم. پس حتما فرزند خوبی نیستم. پدربزرگ که انگار متوجه حال من شده بود، ادامه داد: «نوه عزیزم، فرزند برای پدر و مادرش عزیزه، اما همانطور که پدر و مادر برای رشد و تربیت فرزندشون تلاش می‌کنند، بچه‌ها هم وظایفی دارند و باید به پدر و مادرشون احترام بگذارند. قدرشناسی برای پدر و مادر بهترین هدیه است».
* نکته چهارم: روز پدر آغازگر یک مسیر خوب
بعد از صحبت با پدربزرگ، اولین کاری که کردم، بر دستان پدربزرگ بوسه زدم. چون پدربزرگ هم یک پدر مهربان و خوب است که همیشه کنارمان بوده است و از همه مهمتر، کلی درس از او یاد گرفتم.
حالا فکر میکنم روز پدر می‌تواند آغازگر یک مسیر خوب باشد، مسیری که یاد گرفتم به خانواده‌ام به ویژه پدر و مادرم احترام بگذارم و قدرشان را بدانم. روز پدر آغازگر یک مسیر خوب است. در این مسیر خوب بهترین فرزند برایشان می‌شویم تا پدر به ما افتخار کند.