جراحی‌های بدون بیهوشی، آزمایش‌های نخاعی روی کودکان بدون اطلاع والدین آنها، قرار دادن زندانی‌ها در معرض پشه ناقل مالاریا و سل تنها بخشی از استفاده از انسان‌ها به عنوان «مواد آزمایش» در تاریخ علمی آمریکا است.

به گزارش فارس، نگاهی به تاریخ علمی آمریکا نشان می‌دهد وجود نگرش‌های نامناسب و تبعیض‌آمیز نسبت به انسان در جامعه آمریکا باعث شده است دانشمندان و محققان این کشور از انسان‌ها، به خصوص سیاه‌پوستان و اقشار ضعیف به عنوان موضوعات آزمایش‌های بحث‌انگیز استفاده کنند.

این آزمایش‌ها، مواردی مانند آلوده کردن عمدی آزمودنی‌ها به بیماری‌های مرگبار یا ناتوان‌کننده، قرار دادن افراد در معرض سلاح‌های زیستی یا شیمیایی، قرار دادن افراد در معرض آزمایش‌های تشعشعات، تزریق مواد شیمیایی سمی و رادیواکتیو، آزمایش‌های مربوط به روش‌های اعتراف‌گیری و شکنجه، آزمایش بر روی داروهای دگرگون‌کننده هوشیاری و موارد دیگری از این قبیل را در برمی‌گیرد.

بسیاری از این آزمایش‌ها بر روی کودکان، افراد بیمار و افراد دارای ناتوانی‌های ذهنی و در پوشش درمان پزشکی انجام شده است. در بسیاری از این مطالعات علمی بخش زیادی از آزمودنی‌ها افراد فقیر، اقلیت‌های قومی و زندانیان بوده‌اند.

منابع مالی این آزمایش‌ها توسط دولت آمریکا ـ به خصوص سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا)، ارتش آمریکا و شرکت‌های فدرال یا نظامی ـ تامین می‌شد. این آزمایش‌ها معمولاً به صورت بسیار محرمانه انجام می‌شدند و در بسیاری از موارد اطلاعات مربوط به آنها تا چندین سال پس از انجام این آزمایش‌ها افشا نمی‌شدند.

آزمایش‌های غیراخلاقی آمریکا بازتاب‌های قانونی، حرفه‌ای و اخلاقی گسترده‌ای در میان جامعه علمی داشت و بسیاری از سازمان‌ها و موسسات سیاست‌گذاری خواهان آن شدند که استفاده از آزمودنی‌های انسانی در آزمایش‌ها با رعایت قواعد قانونی و اخلاقی انجام شود.

آنچه در زیر می‌خوانید خلاصه‌ای از آزمایش‌های علمی مرگباری است که در آمریکا بر روی آزمودنی‌های انسانی انجام شده است. ذیل هر کدام از عناوین، آزمایش‌هایی آمده است که در آمریکا بر روی آزمودنی‌های انسانی انجام شده‌اند.

１- آزمایش‌های جراحی

* بنیانگذار  علوم زنان، از برده‌های آفریقایی برای آزمایش استفاده می‌کرد

در دهه 1840، «ماریون سیمز» که از او به عنوان بنیانگذار علوم زنان یاد می‌شود آزمایش‌هایی در زمینه جراحی بر روی زنان برده آفریقایی، بدون بیهوشی انجام داد. این زنها اغلب به خاطر عفونت‌هایی که بعد از این آزمایش‌ها به آنها مبتلا می‌شدند فوت می‌شدند. (نقل از کتاب «وقتی پزشکان می‌کشند»، نوشته پرپر و سینا)

وی برای آزمودن نظریه‌اش درباره علتهای تشنج آرواره در نوزادان، آزمایش‌هایی انجام داد که در آنها سوزن‌های کفاشی را در اطراف استخوان‌های جمجمه زنان برده حرکت داد.

* استفاده از زنان سرطانی به عنوان آزمودنی

یکی دیگر از متخصصان که سابقه انجام چنین آزمایش‌هایی دارد «روبرتو بارتلو» است؛ در سال 1874، یک زن خدمتکار ایرلندی نزد دکتر «روبرتز بارتلو» آمد تا سرطانش را درمان کند. بارتلو که فرصتی برای تحقیق به دست آورده بود سر وی را باز کرد و سوزن‌های الکترودی را داخل ماده مغز وی جاسازی کرد. وی این آزمایش را به این صورت توصیف می‌کند:

«وقتی آن سوزن به ماده مغز او رسید، او از درد حاد در ناحیه گردنش شکایت کرد. برای اینکه واکنش‌های دلخواه بیشتری تولید کنم، شدت جریان برق را افزایش دادم... در قیافه‌اش حالتی که انگار عذاب شدیدی می‌کشید پدیدار شد و شروع به گریه کرد. اندکی بعد دست چپش باز شد، انگار که می‌خواست چیزی که در روبریش قرار داشت را در آغوش بگیرد؛ چشمهایش در حالی که مردمک‌های آن کاملا گشاد شده بودند، ثابت ماند؛ لبهایش آب شده بودند و دهانش پر از کف بود. نفس‌هایش خس‌خس می‌کرد. هوشیاری‌اش را از دست داد و سمت چپ بدنش شروع به تشنج کرد. تشنج او پنج دقیقه طول کشید و پس از آن او به کما رفت. بیست دقیقه بعد به هوش آمد و گفت که احساس ضعف و سرگیجه دارد». (نقل از کتاب «سرسپرده علم: آزمایش‌های انسانی در آمریکا قبل از جنگ جهانی دوم») 

* آزمایش پونکسیون کمری بر روی کودکان بدون رضایت والدین

در سال 1896، دکتر «آرتور ون‌ورث» دست به انجام آزمایش‌های پونکسیون کمری (گرفتن مایع مغزی ـ نخاعی) بر روی 29 کودک بدون رضایت والدین آنها زد. این آزمایش‌ها در بیمارستان کودکان در بوستون از ایالت ماساچوست انجام شد تا مضر بودن یا نبودن این اقدام مشخص شود. (نقل از کتاب، «کودکان به عنوان آزمودنی‌های پژوهش»، ص 11 نوشته گوردین و گالانتز، 1994)

 

* آزمایش‌های اصلاح نژاد دکتر استانلی 

دکتر «لیو استانلی» در فاصله سال‌های 1913 تا 1951 که جراح زندان دولتی «سن کونتین» در ایالت کالیفرنیا بود دست به انجام آزمایش‌های وسیعی روی صدها نفر از زندانیان این زندان زد. وی بیضه‌های زندانیان مرد اعدام شده را به زندانی‌های در قید حیات پیوند می‌زد. وی همچنین آزمایش‌هایی در زمینه اصلاح نژاد انجام داد و در این راستا زندانیان زندان مذکور را عقیم کرد. استانلی معتقد بود آزمایش‌های او مردان پیر را جوان کرده و با کنترل جرم باعث می‌شود افراد غیراصلح تولید مثل نکنند». (منبع)

２- آزمایش بر روی عامل‌های بیماری‌زا و عامل‌های جنگ زیستی

در تاریخ آمریکا نمونه‌های فراوانی از آزمایش بر روی چنین عواملی دیده می‌شود؛ ما مهمترین این آزمایش‌ها را ذکر می‌کنیم، با این توضیح که این موارد همه آزمایش‌های غیراخلاقی در این حیطه بر روی انسان‌ها را در بر نمی‌گیرند.

* آزمایش‌های طاعون و بری‌بری روی زندانیان 

در سال 1900 پزشکان ارتش آمریکا در فیلیپین، پنج زندانی را به طاعون مبتلا کردند؛ آنها همچنین در 29 زندانی دیگر «بری‌بری» ایجاد کردند. 6 سال بعد نیز یکی از اساتید دانشگاه هاروارد به نام «ریچارد استرانگ» 24 زندانی فیلیپینی را به بیماری وبا مبتلا کردند تا بر روی آنها آزمایش انجام دهند. 13 نفر از این آزمودنی‌ها فوت کردند.

* آزمایش های سل و سفلیس روی کودکان و سیاهپوستان  

در سال 1908 نیز سه نفر از محققان ایالت فیلادلفیا دهها کودک را به سل مبتلا کردند که منجر به نابینایی دایمی تعدادی از آنها، بیماری‌های دیگر و تورم چشم در بسیاری دیگر از آنها شد. در آزمایش‌های آنها از این کودکان به عنوان «مواد مورد آزمایش» یاد شده است (نقل از کتاب «به نام کودکان»، ص 104؛ نوشته کوتر، 1992)

در سال 1911 یکی از پزشکان «مرکز تحقیقات پزشکی راکفلر» 146 بیمار این بیمارستان را به سفلیس مبتلا کردند. والدین بعضی از کودکانی که بدون اطلاعشان در این آزمایش به عنوان آزمودنی به کار گرفته شده بودند از این پزشک شکایت کردند.

بین سالهای 1932 تا 1972 سازمان بهداشت عمومی آمریکا در مطالعه‌ای بالینی موسوم به «آزمایش سفلیس در تاسکگی» 400 مرد سیاه‌پوست از طبقات محروم جامعه که به بیماری سفلیس مبتلا بودند را برای مطالعه بر روی این بیماری انتخاب کرد. محققان در این آزمایش به این افراد چیزی درباره بیماری‌شان نگفتند. در سال 1947 داروی پنی‌سیلین به عنوان درمان این بیماری شناخته شد اما محققان این آزمایش از دادن این دارم به این افراد امتناع کردند تا اثرات بیماری سفلیس بر بدن انسان را مطالعه کنند. در سال 1972 که این مطالعات به پاپان رسید، تنها 74 نفر از این افراد زنده بودند.

* آزمایش مالاریا روی زندانیان

در مطالعه دیگری موسوم به «تحقیقات مالاریا در بازداشتگاه استیتویل» که در دهه 1940 آغاز شد محققان اداره بهداشت دانشگاه شیکاگو با همکاری ارتش آمریکا و وزارت خارجه این کشور اثرات بیماری مالاریا را بررسی کردند. در این آزمایش‌ها که 29 سال به طول انجامید 29 نفر از این زندانیان به طور عمدی به مالاریا مبتلا شدند. (نقل از کتاب «بیگانگان در بستر: پیشینه نحوه اثرگذاری قانون و اخلاق زیستی بر تصمیم‌گیری‌های پزشکی»، نوشته راثمن، 1992)

* آزمایش‌های مرگبار در گواتمالا و عذرخواهی 60 سال بعد

بین سالهای 1946 تا 1948 محققان آمریکا در مطالعه‌ای در گواتمالا از روسپی‌های بیمار برای مبتلا کردن افراد زندانی، بیماران آسایشگاه‌های روانی و سربازان گواتمالایی به سفلیس و سایر بیماری‌های آمیزشی استفاده کردند تا اثرات پنی‌سیلین برای درمان این بیماری‌ها را مطالعه کنند. در این مطالعه نزدیک به 700 نفر از این زندانی‌ها که بعضی از آنها کودکان یتیم بودند به بیماری مبتلا شدند.

سه نفر از آزمودنی‌هایی که در مطالعات پزشکی آمریکا در گواتمالا به بیماری مبتلا شدند

منابع مالی این تحقیق را «وزارت بهداشت عمومی»، «موسسه ملی بهداشت و سلامت» و «هییت بهداشت و سلامت هوادار آمریکا» (که اکنون «موسسه بهداشت آمریکا» در «سازمان بهداشت جهانی» است) و دولت گواتمالا تامین کردند. «جان چارلز کارتر» که سرپرستی این تیم تحقیق را به عهده داشت به این علت این مطالعات را در گواتمالا انجام داد که به وی اجازه انجام این آزمایشات در آمریکا داده نمی‌شد.(نقل از کتاب «کشور هرز: دری به سوی تنها ابرقدرت جهان»، نوشته ویلیام بلوم، 2006)

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه فعلی آمریکا در 1 اکتبر سال 2010 از مردم گواتمالا به خاطر انجام این آزمایش‌ها عذرخواهی کرد.

* آزمایش‌های جنگ بیولوژیک سازمان سیا

در سال 1955 سازمان سیا دست به انجام آزمایشاتی در زمینه نبرد بیولوژیک زد؛ در این آزمایش‌ها سیا اقدام به انتشار باکتری سیاه‌سرفه در بیرون خلیج تامپا، در ایالت فلوریدا کرد. این اقدام باعث شد بیماری سیاه‌سرفه در این شهر مسری شده و حداقل 12 نفر را به کشتن بدهد. (نقل از کتاب «کشور هرز: دری به سوی تنها ابرقدرت جهان»، نوشته ویلیام بلوم، 2006)

در فاصله سالهای 1956 و 1957 آزمایش‌های سلاح‌های بیولوژیک ارتش آمریکا در شهرهای «ساوانا» در ایالت «جورجیا» و «آوون پارک» در ایالت فلوریدا انجام شدند. در این آزمایش‌ها محققان ارتش آمریکا میلیون‌ها پشه آلوده را در این دو شهر رها کردند تا ببینند آیا این پشه‌ها می‌توانند باعث انتشار بیماری‌های تب زرد و تب دنگی شوند یا خیر.

بر اثر این آزمایش‌ها صدها نفر از ساکنان این دو شهر به بیماری‌هایی مانند انواع تب‌ها، مشکلات تنفسی، جنین‌های مرده، انسفالیت و تیفویید مبتلا شدند. سپس محققان ارتش در لفافه متخصصان بهداشت وارد این دو شهر شدند و شروع به عکسبرداری و انجام آزمایش های پزشکی روی قربانیان کردند. چندین نفر از فرادی که به بیماری مبتلا شده بودند، به خاطر این آزمایش‌ها جان باختند. (نقل از کتاب «طاعون یازدهم: سیاستهای نبرد شیمیایی و زیستی»، نوشته کول، 1996)

منبع: رجا نیوز - 15 شهریور 91