بسم الله الرّحمن الرّحيم

و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين

دوستان فعال حوزه جمعیت مسیر را اشتباه نروید.

 

گلوبالیست ها و ایادی داخلیشان برای «کنترل جمعیت ایران» ظاهراً شعار «دو بچه کافیست» و «فرزند کمتر, زندگی بهتر» را گفتند تا تصور شود که خود مردم متقاعد شدند که فرزند نیاورند و هیچ اجبار و الزامی برای پذیرش آن نبوده است، جز کار آموزشی و فرهنگی، در حالیکه این یک «عملیات ایذایی و فریب» محسوب می شود.

 

مردم بیشتر از این که تحت تاثیر «شعارها و فرهنگ سازی رسانه ای» باشند، «تحت اجبار و الزام عملیاتٍ کنترلِ جمعیت» هستند.

 

بعد از این اجبارها و فشارها، فرهنگ «فرزند کمتر زندگی بهتر» عمومی شد.

 

کنترل جمعیت را با صدا و سیما و مبلغان دینی نمی شود حل کرد والا در زمین دشمنان بازی خواهیم کرد، چون که با این تصور ما گوش ملت را پر از شعار خواهیم کرد و این شعارها در بستر تمدنی کنونی به ضد خودش تبدیل خواهد شد.

 

کنترل جمعیت واقعی اینجا اتفاق افتاد:

تغییر سریع معماری و جایگزینی آپارتمان نشینی بجای خانه های ویلایی

 
 تغییر سریع زندگی تولیدی به زندگی مصرفی و نابودی ریشه ای عشایر و روستاها

 
 تغییر فوری اقتصاد مردمی به اقتصاد سرمایه داری و تمرکز ثروت در دست نوکیسه ها و بیکاری و فقر عمومی

 
 تغییر فوری روش زایمان طبیعی، به سزارین با اجبار نظام پزشکی

 
 توسعه سریع تحصیلات غیر ضروری و اشتغال نامتناسب دختران و زنان

 نازا کردن فوری جمعیت مولد کشور با تغذیه تراریخته، مکمل های شیمیایی و واکسیناسیون های عمومی

 
 عقیم سازی تخم های گیاهان و حیوانات که به عقیمی انسان ها منجر می شود.

 
بسترسازی فوری برای گسترش ورزش های حرفه ای دختران و زنان

 ایجاد امکانات سفرهای خارجی تفریحی برای میلیون ها خانواده و ترویج این سبک زندگی

 ادامه سیاست سربازی اجباری و توسعه کامل سربازگیری که دومین دلیل ازدواج نکردن جوانان محسوب می شود.

 
تقویت سریع نظام پزشکی حاکم که بطور تمام قد در مقابل رشد جمعیت می ایستد(خطرناک دانستن بارداری بهنگام، محدود کردن ایام بارداری، بارداری را تهدید سلامتی مادر معرفی کردن، ایجاد وحشت از بارداری و غربالگری اجباری مادران باردار و...)

 
 تصویب قوانین مخالف با ازدواج بهنگام، تعدد زوجات و تکثر اولاد

 ممنوعیت پذیرش مهاجر در کشور و جلوگیری از ازدواج بین فرهنگی(و گسیل جمعیت مهاجر به کشورهای اروپایی)

 ممنوعیت احیای موات، چرای دام در منابع طبیعی، محدودیت ساخت و ساز، ممنوعیت دامپروری و پرورش طیور غیر صنعتی، کشاورزی غیر صنعتی، دستفروشی، صادرات و واردات خرد و... که همگی موجب بیکاری و فقر و توزیع ناعادلانه ثروت می شود.

مبارزه با توطئه کنترل جمعیت یک مقوله پیچیده تمدنی و سبک زندگی است و باید با کمترین سر و صدا و بیشترین برنامه ریزی و عملیات به پیش برود.

مثلا اگر تمام ایران شعار فرزندآوری بیشتر بدهند، برابری نمیکند با حذف سربازی یا احیای زندگی تولیدی یا قانونی کردن ازدواج بهنگام یا ممنوعیت سزارین و... دسته دوم که عملیاتی و غیر تبلیغاتی هستند برای رشد شاخصه های ازدواج و فرزندآوری موثرتر است.

 

بطور مثال غرب برای بی‌حجابی کشورمان، کمتر شعار داده است که مثلا بی حجابی خوب است، بلکه با ریختن دختران به سطح جامعه بنام تحصیل و اشتغال و ورزش و... توانسته است بستر اختلاط زن و مرد را فراهم کند و بطور طبیعی حیا و عفاف و حجاب کم رنگ تر شده است.

اگر صرفا با روش تبلیغاتی به جنگ جمعیتی گلوبالیست ها برویم، یا اولویت را در تبلیغ بدانیم تا عملیات تقنینی، تمدنی و سبک زندگی، حتی اگر تعداد معدودی خانواده های پر جمعیت بوجود بیایند، بعنوان افراد آنورمال و غیر طبیعی در جامعه دیده خواهند شد و یا پدیده هایی جالب و استثنایی خواهند شد.

 
موفق باشید.