برخی از بچه‌ها به دلیل کوچکی حجم مثانه نمی‌توانند مقدار زیادی ادرار را در آن جای بدهند. در طول روز به چنین کودکانی باید مایعات بیشتری داد و تعداد دفعاتی که برای تخلیه مثانه به دستشویی می روند باید بیشتر شود. بچه‌ها در شب به سختی بیدار می‌شوند.
زمانی که باید ادرار تخلیه شود، مغز باید فرد را بیدار کند. مشکلی که در اینجا وجود دارد خواب سنگین بچه‌هاست. اگر دقت کنید، بچه‌هایی که شب ادراری دارند خوابشان سنگین است و به همین دلیل بیدار نمی‌شوند. بهتر است این کودکان از ساعت ۶ بعدازظهر به بعد مایعات کمتری بیاشامند و دفعات بیشتری به دستشویی بروند.
کودک یکی، دو ساعت بعد از اینکه به خواب رفت، دائم تکان می‌خورد یعنی ادرار دارد و مادر باید او را بیدار کند و به دستشویی ببرد. این شیوه باید تا زمانی ادامه یابد که کودک خودش بتواند بیدار شود. هیچ اشکالی ندارد که کودک در طول شب بیدار شود و مثانه‌اش را تخلیه کند. به ویژه کودکانی که مثانه‌شان کوچک است باید آنقدر تمرین کنند که این کار به صورت عادت دربیاید و این مهمترین نکته است.
البته در برخی از کودکان هم شب ادراری از ابتدای زندگی رخ نداده و بعدا پیش آمده است. به این حالت شب ادراری ثانویه گفته می‌شود. بعضی از کودکان شب ادراری اولیه دارند یعنی از همان ابتدا، شب ادراری داشته‌اند. شب ادراری ثانویه حاکی از نوعی افسردگی است و باید درمان شود.