بسم الله الرّحمن الرّحيم

و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين

تربیت فرزند در تعالیم اسلامی

آیت_الله_حائری_شیرازی

شما چطور وقتی لباس نو و تمیز را تن کرده‌اید مواظبید تا کثیف نشود. لذا با آن گوشت نمی‌کوبید. ظرف نمی‌شویید ... چرا؟ چون می‌گویید ممکن است ترشح شود و لباس آلوده گردد. اما وقتی این لباس آلوده و کثیف می‌شود، دیگر پروایی ندارید، گاهی حتی با گوشه اش دیگ را برمی دارید ...

 

طفل هم وقتی به او هتک کنند، به او اهانت کنند، شخصیت او خرد می‌شود ... لذا شروع می‌کند به حرف زشت، به بی‌عاری و بی‌تفاوتی. یعنی مسائل برایش بی‌تفاوت می‌شود. اگر احترامش کنند، همین است. هتکش کنند، همین است. بدش بگویند، می‌خندد، بی‌اعتنایی به او بکنند، باکش نمی‌شود.

 

بچه اگر بی‌تفاوت شده آن عذاب است. بچه‌ای که با کمترین چیز ناراحت می‌شود، این خوب است؛ چون دلیل بر این است که اهل درک و احساس و توجه است. بچه‌ای که توی سرش بزنند و بی‌اعتنایی به او بکنند اصلاً حالیش نشود که چه کسی او را مسخره کرد و چه کسی به او احترام کرد و چه کسی دستش انداخت و چه کسی برایش ارزش قائل شد، این کم‌ فهمی است.

 

کتاب: مثل‌ها و پندها - جلد ۱

آیت_الله_مصباح_یزدی

پدرها به اندازه‌ای که دوست دارند فرزندان‌شان دکتر یا مهندس شوند، به اندازه یک دهم آن هم تعلق‌ خاطر داشته باشند که دین‌شان را درست بشناسند.

آن‌قدر که آنها را تشویق می‌کنند که قهرمان وزنه‌برداری یا فوتبالیست شوند، مقداری هم تشویق‌شان کنند که دین را بهتر فراگیرند و اعمال دینی‌ را بهتر انجام دهند.

 

در مدرسه نیز بچه‌هایی را که گرایش‌های دینی دارند، غیرمستقیم تقویت کنیم؛ به‌گونه‌ای که بچه‌های دیگر هم تشویق شوند.

 

نه اینکه فکر کنند تبعیض قائل می‌شویم؛ طوری رفتار کنیم که بچه‌های دیگر بفهمند این یک امتیاز واقعی است و سعی کنند واجد آن امتیاز شوند.