بسم الله الرّحمن الرّحيم

غذا دادن به سگ های ولگرد؛ دلسوزی یا ناآگاهی!؟

لطفا نشر دهید:

در سفر عمان دوستم می‌گفت یک بار برای طوطی‌ها پشت پنجره دانه ریخته از پلیس مسقط دم خانه‌اش آمدند که اگر بخواهی اکو سیستم را دچار اختلال کنی از کشور اخراج می‌شوی. تمام پارک‌ها تابلوی ممنوعیت غذا دادن به حیوانات داشت.

بعد ما اینجا آنقدر به سگ‌ها غذا می‌دهیم که بچه‌ها را می‌خورند. این میزان از انفعال رسانه و مقهور هوچی گری روشنفکرنماهای به ظاهر طرفدار محیط زیست و بی سواد حقیقتا قابلیت به دادگاه کشیده شدن دارد.

پ‌ن: یکی از شاعران پیش امیر دزدان رفت و ثنایی بر او بگفت. فرمود تا جامه از او برکنند و از ده بیرون کنند. مسکین برهنه به سرما همی رفت. سگان به دنبال وی افتادند. خواست تا سنگی بردارد و سگان را دفع کند. زمین یخ گرفته بود. عاجز شد. گفت: «این چه حرام زاده مردمان اند؛ سنگ را بسته اند و سگ را گشاده!» امیر از دور بدید و بشنید و بخندید و گفت: «ای حکیم، از من چیزی بخواه.» گفت جامه ی خود می خواهم اگر انعام می فرمایی.

امیدوار بود آدمی به خیر کسان *** مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان

«گلستان سعدی»

معصومه امیرزاده

خودمون و بچه هامون، همگی در خطریم. یک دخترکوچولوی ۸ ساله مازندرانی بر اثر حمله سگ ولگرد فوت کرد و چند روز قبل هم یک پسربچه کوچولوی 6_7 ساله دزفولی به همین دلیل فوت شد

یه کارزار مهم تشکیل شده برای تعیین تکلیف سگ‌های ولگرد، حتما امضا کنید، بزنید رولینک و برید پایین صفحه

https://www.karzar.net/120500