بسم الله الرّحمن الرّحيم

لطفا به کودکان فقط مهارتهای زندگی کردن را یاد بدهید!

نامه‌ای از یک استاد دانشگاه اصفهان

سلام

ما چهل سال است بخش اعظم جوانانمان را درس دادیم و به دانشگاه فرستادیم،

اما همه چیز بدتر شد.

تصادفات رانندگی‌ بیشتر شد.

ضایعات نان‌ بیشتر شد.

آلودگی‌ هوا بیشتر شد.

شکاف طبقاتی‌ بیشتر شد.

پرونده‌های اختلاس در دادگستری‌ بیشتر شد.

تعداد زندانیان‌ بیشتر شد.

و مهاجرت نخبگان بیشتر شد.

👈  پس دیگر دست از درس دادن صرف بردارید.

آموزش کودکان ما ساده است.

ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم، ما اکنون دچار کمبود مفرط انسان‌های توانمند هستیم.

✔️ پس لطفا به کودکان فقط مهارتهای زندگی کردن را یاد بدهید.

به آنها گفت‌‌وگو کردن، تخیل،خلاقیت، مدارا، صبر، گذشت، دوستی با طبیعت، داشتن توان عذرخواهی، دوست داشتن حیوانات، لذت بردن از برگ درخت، دویدن و بازی کردن، شاد بودن، آواز خواندن، بوییدن گل، سکوت کردن، شنیدن و گوش دادن، اعتماد کردن، دوست داشتن، راست گفتن و راست بودن را بیاموزید.

🔹 باور کنید اگر بچه‌های ما ندانند که فلان سلسله پادشاهی کی آمد و کی رفت؟

و ندانند که حاصل ضرب ۱۱۴ در ۱۱۴ چه می‌شود و ندانند که آیا با پای چپ وارد دستشویی شوند یا با پای راست!

هیچ چیزی از خلقت خداوند کم نمی‌شود.

👈 اما اگر آن‌ها زندگی کردن، عشق ورزیدن، عزت نفس، تاب آوری و عدم پرخاشگری را تمرین نکنند زندگی‌شان خالیِ خالی خواهد بود و بعد برای پر کردن جای این خالی‌ها، خیلی به خودشان و دیگران و طبیعت خسارت خواهند زد.

✔️ لطفاً برای بچه‌ها شعر بخوانید و بگذارید با هم آواز بخوانند.

✔️ اجازه بدهید همه با هم فقط یک نقاشی بکشند تا همکاری را بیاموزند.

✔️ بگذارید وقتی خوابشان می‌آید، بخوابند و وقتی مغزشان نمی‌کشد، یاد نگیرند.

🔹 لطفاً بچگی را از کودکان نگیرید.

اجازه بدهید خودشان ایمان بیاورند.

فرصت ایمان آزادنه و آگاهانه را از آنان نگیرید.

زبان‌شان را برای نقد آزاد بگذارید.

🔹 بگذارید خودشان باشند و از اکنون نفاق و ریا را در آنها نهادینه نکنید.