بسم الله الرّحمن الرّحیم
و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین
نوجوانانه ها؛ نکته به نکته 2
1
وقتی با پسر نوجوانتان صحبت می‌کنید، جملات واضح، روشن، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی را انتخاب کنید.
چون پسرها از توضيحات اضافي و مكالمات طولاني كلافه شده و شروع به لجبازي مي كنند.
2
براى اينكه بتونيم تو دوران بلوغ و بعد از اون رابطه خوبى با فرزندمون داشته باشيم بايد با او مثل بزرگسالان رفتار كنيم تا ياد بگيرد مانند بزرگسالان رفتار كند.
ما با بزرگسالان با احترام رفتار ميكنيم، با آنها مشورت ميكنيم و تا جايى كه به كمك ما نياز ندارند اجازه ميدهيم تصميم گيرنده باشند.
در حدیث نبوی آمده است که فرزند در 7 سال سوم وزیر و مشاور است
{استاد صادقی}
3
برای داشتن فرزند شاد از هر اشتباهی، فرصتی برای آموختن بیافریند.
مچ آنها را نگیرید، مگر زمانی که در حال انجام کار خوبی هستند.
به فرزندتان اجازه بدهید با خلاقیت خود چیزی تولید کند یا تغییری در خانه ایجاد کند.
قدرشناسی را به او یاد دهید و همواره قدرشناس کارهای هرچند کوچکش باشید.
در برخورد با او شوخ طبعی داشته باشید و گاهی با او هم بازی شوید.
4
تربیت مادی، تربیت دینی
ای عزیز! خاصیت دنیای مادی چنین است که دائما در تغییر و تحول بوده و فراز و فرود دارد؛ دلبستگی به دنیایی این چنین ثمره ای جز اضطراب و دلهره ندارد. لذا هر قدر این محبت بیشتر باشد و گرایشات حیوانی در فرزندت بیشتر تقویت شود، از آرامش حقیقی روحی، بیشتر فاصله می گیرد و با زیاد و کم شدن زرق و برق دنیا حزن و اندوهی پیدا می کند که منتهی به افسردگی ها و ناامیدی ها می شود.
لذا اگر فرزندت را بر محور ارزش های فطری و توحیدی تربیت نمایی ، با کم و زیاد دنیا مایوس و افسرده نخواهد شد چراکه او با خدایی انس گرفته که در اون تغییر و فساد راه ندارد.
همچنانی که خدای متعال همگان را به این حقیقت توجه داده و فرموده: «تنها با یاد خدا دل آرامش پیدا می کند.»
منبع: #سلوک_با_فرزند ، ص شصت و یک
5
خدا رحمت کند مادرم را.
یکی از راههای تربیتی وی این بود که هرگاه از ما خلافی میدید، دیگر کار به ما نمیداد و نمیگذاشت در خانه کار کنیم؛ یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب میکرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت.
امروزه بسیاری از ما دقیقاً بالعکس عمل میکنیم؛ یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وا میداریم یا اگر اذیت کرد، کار او را دو برابر می کنیم.
در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالی که ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم!
(استاد حائری شیرازی، رحمة الله علیه)