ابزاری ساده جهت سنجش سطح توسعه‌یافتگی خودمان
درس١
انسان‌های بزرگ زودتر از دیگران سلام می‌دهند؛
انسان‌های متوسط در سلام کردن عجله‌ای ندارند؛
انسان‌های کوچک اما منتظرند دیگران به آن‌ها سلام کنند.
درس ٢
انسان‌های بزرگ اول فکر می‌کنند، بعد حرف می‌زنند؛
انسان‌های متوسط اول حرف می‌زنند، بعد فکر می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اصلا فکر نمی‌کنند.
درس ٣
انسان‌های بزرگ بدی‌های دیگران را فراموش می‌کنند؛
انسان‌های متوسط خوبی‌های دیگران را فراموش می‌کنند؛
انسان‌های کوچک قبول ندارند که چیزی را فراموش می‌کنند.
درس ۴
انسان‌های بزرگ انتقادپذیرند؛
انسان‌های متوسط انتقادگریزند؛
انسان‌های کوچک انتقادستیزند.
درس ۵
انسان‌های بزرگ اشتباهات خود را جبران می‌کنند؛
انسان‌های متوسط اشتباهات خود را تکرار می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اصلا قبول ندارند که در زندگی اشتباه می‌کنند.
درس ۶
انسان‌های بزرگ به فکر حفظ جایگاه دیگران هستند؛
انسان‌های متوسط فقط به فکر حفظ جایگاه خود هستند؛
انسان‌های کوچک به فکر نابودی جایگاه دیگران هستند.
درس ٧
انسان‌های بزرگ به فکر جلب رضایت خداوند متعال هستند؛
انسان‌های متوسط به فکر جلب رضایت مردم هستند؛
انسان‌های کوچک آن‌قدر ازخودراضی‌اند که هیچ‌کس از آن‌ها راضی نیست.
درس ٨
انسان‌های بزرگ خواسته‌های دیگران را تامین می‌کنند؛
انسان‌های متوسط تقاضای تامین خواسته‌هایشان را توسط دیگران دارند؛
انسان‌های کوچک خواسته‌هایشان را به دیگران تحمیل می‌کنند.
درس ٩
انسان‌های بزرگ برای احقاق حقوق دیگران می‌کوشند؛
انسان‌های متوسط فقط برای اثبات حقوق خود تلاش می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اما انگار فقط در تضییع حقوق دیگران پافشاری می‌کنند.
درس ١٠
انسان‌های بزرگ کارشان را خوب انجام می‌دهند، اگرچه تشویق نشوند؛
انسان‌های متوسط به‌شرط تشویق، کارشان را خوب انجام می‌دهند؛
انسان‌های کوچک اما تا تنبیه نشوند، کارشان را درست انجام نمی‌دهند.
درس ١١
انسان‌های بزرگ طبق برنامه عبادت و زندگی می‌کنند؛
انسان‌های متوسط بدون برنامه عبادت و زندگی می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اصلا نه عبادت می‌کنند نه زندگی.
درس ١٢
انسان‌های بزرگ انرژی فراوانی به شما می‌دهند؛
انسان‌های متوسط نه انرژی می‌دهند و نه انرژی می‌گیرند؛
انسان‌های کوچک اما انرژی فراوانی از شما می‌گیرند.
درس ١٣
انسان‌های بزرگ اهل مطالعه و مطالبه‌اند؛
انسان‌های متوسط اهل مقایسه و مناظره‌اند؛
انسان‌های کوچک اهل مغالطه و مناقشه‌اند.
درس ١۴
انسان‌های بزرگ با توجه به واقعیت‌های مهم تصمیم می‌گیرند؛
انسان‌های متوسط با توجه به وقایع نه چندان مهم تصمیم می‌گیرند؛
واقعیت این است که انسان‌های کوچک اصلا تصمیمات مهمی نمی‌گیرند.
درس ١۵
انسان‌های بزرگ برای هر کاری مشاوره می‌کنند؛
انسان‌های متوسط همواره مشاهده می‌کنند؛
انسان‌های کوچک فقط مشاجره می‌کنند.
درس ١۶
انسان‌های بزرگ در هر فرصتی می‌اندیشند؛
انسان‌های متوسط فرصت اندیشیدن پیدا نمی‌کنند؛
انسان‌های کوچک اصلا نیازی به اندیشیدن نمی‌بینند.
درس ١٧
انسان‌های بزرگ بی‌جهت حرف نمی‌زنند؛
انسان‌های متوسط خیلی حرف می‌زنند؛
انسان‌های کوچک فقط حرف می‌زنند.
درس ١٨
انسان‌های بزرگ به حال دوستان مفیدند؛
انسان‌های متوسط دوستان به حالشان مفیدند؛
انسان‌های کوچک اصلا دوستی ندارند تا به حالشان مفید باشد.
درس ١٩
انسان‌های بزرگ پول را خرج دیگران می‌کنند؛
انسان‌های متوسط پول را خرج خود می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اما خود را خرج پول می‌کنند.
درس٢٠
انسان‌های بزرگ می‌دانند چرا کار می‌کنند؛
انسان‌های متوسط نمی‌دانند چرا کار می‌کنند؛
انسان‌های کوچک اصلا کاری نمی‌کنند.