(چاپ)

کد خبر :  33914  
تاریخ انتشار خبر : ۰۵ آذر ۱۳۹۸ خبرها و نظرها
نوجوانانه ها؛ نکته به نکته 1

بسم الله الرّحمن الرّحیم

و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین

 

نوجوانانه ها؛ نکته به نکته 1

 

1


"والدین" عاملی اصلی مُدگرایی فرزندان

مسبب اصلی مدگرایی کودک و نوجوان، والدین هستند. اگر آنها از ابتدا الگوی صحیحی را برای فرزند خود ترسیم کنند و نیاز فرزندشان را به شکل صحیح برآورده سازند، او تمایل به مدگرایی پیدا نمی‌کند.

 

2

والدینی که به فرزندان خود سخت می گیرند، باعث رشد خلاقیت در آنها برای دروغگویی می شوند.

 

روحیه فریب کاری و دروغگویی در کودکانی که از عکس العمل تند والدین هراس دارند، بیشتر رشد می کند.

 

3

برخی از ویژگی های دوران نوجوانی


اول فعالیت جسمی بالا

 
دوم هدفمندی بازی

 
سوم رابطه عاطفی بالا

 
چهارم الگو پذیری از صفات قهرمانان

 
پنجم آمیختگی تخیل با واقعیت

 
ششم طبقه بندی ارزش

 
هفتم رشد استعدادحفظیات و یادآوری


هشتم علاقه شدید به یادگیری


نهم ظهور استعدادها که مهمترین آسیب این ویژگی مقایسه بچه با دیگران است


دهم آمادگی و استعداد اطاعت پذیری ...


اجازه تجربه اشتباهات را به بچه ها بدیم


یازدهم امادگی تادیب یعنی فلان کار رو بکن یانکن

 

4

از اعمال نظارت های مستقیم بپرهیزید.

 
در دوره نوجوانی نظارت مستقیم جواب نمی دهد. نظارت مستقیم برای 2 دوره ۶ ساله اول زندگی کودک، نه تنها بسیار خوب است بلکه لازم هم هست. در این 2 دوره فرزندان هم به نظارت مستقیم والدین هیچ واکنشی نشان نمی دهند. اما زمانی که فرزندان وارد دوره نوجوانی (بین 12 تا 20 سال) می شوند اگر نظارت والدین مستقیم باشد، معمولا فرزند آن را تحمل نمی کند و ممکن است در برابر آن واکنش های بسیار تندی هم داشته باشد.



این که فرزندان نتوانند در دوره نوجوانی نظارت مستقیم را تحمل کنند، ایراد از والدین آن هاست که او را مورد نظارت مستقیم قرار می دهند. نوجوان وقتی خودش را تحت نظارت مستقیم والدین می بیند احساس می کند به حریم شخصی اش تجاوز شده است، بنابراین بسیار طبیعی است که واکنش منفی نشان دهد.

 

5

قطعا والدین آرزوهای بزرگ و نابی برای فرزند خود دارند و بسیاری از خصائص اخلاقی را که در خود نمی بینند برای فرزند خود خواستارند .



به طور مثال خودشان از لحاظ دینداری و رعایت مسائل شرعی در سطح پایین و یا متوسط قرار دارند اما دوست دارند فرزندانی دیندار و پایبند به اصول اخلاقی تربیت کنند.



اما از یک نکته ساده غافل هستند که فرزندان بیشترین تاثیر را از والدین خود می گیرند حال چطور می توان از فرزندی که بارها دروغ گفتن پدرش را دیده است توقع داشت که راستگو باشد و یا دختری که مادر خود را پایبند به حجاب و رعایت حریم میان محرم و نامحرم نمی بیند توقع داشت که عفیف و نجیب باشد