(چاپ)

کد خبر :  35296  
تاریخ انتشار خبر : ۱۸ فروردين ۱۴۰۰ خبرها و نظرها
یه قاچ کتاب: آن سوی جنگل خیزران

  بسم الله الرّحمن الرّحيم

           و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين

    

 

 

 

 
یه قاچ کتاب: آن سوی جنگل خیزران


همین اول بگویم، این بهترین رمانِ نوجوانی است که تا امروز خوانده‌ام.


آن سوی جنگل خیزران برگرفته از داستانی واقعی است که در روزهای پایانیِ جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد. ژاپن در جبهه‌های جنگ شکست خورده و شهرهای توکیو و ناگازاکی بمباران اتمی شده‌اند. کره‌ای‌ها درصدد بیرون راندن ژاپنی‌ها از کشورشان هستند. در این حین «یوکو» به اتفاق مادر و خواهر بزرگ‌ترش خانه و کاشانه‌ را در کره رها می‌کنند تا خودشان را به ژاپن برسانند ...


نویسنده‌ی کتاب، یوکوکاواشیما، همان دختر یازده‌ساله و فرزند سوم خانواده کاواشیماست که پس از گذشت سال‌ها دست به قلم برده و وقایع آن سال‌ها را بازگو کرده.



کتاب را سال ۹۶ به توصیه یک دوست خیلی کتاب‌خوان و البته کتاب‌دان خریدم. فقط ۱۹۰۰ تومان بود و تا امروز حداقل ۱۰ جلد به دیگران هدیه داده‌ام. آن سوی جنگل خیزران، اگر یک شاهکار نباشد، به طور قطع یکی از بهترین کتاب‌ها برای تصویرگری بعد از جنگ است.


آن چه این داستانِ بلند را با موضوع جنگ از سایر داستان‌های مشابه متمایز می‌کند، مستند بودن وقایع و حوادث آن است که نویسنده توانسته به خوبی با بیان آن‌چه بر او و خانواده‌اش رفته است، چهره‌ زشت و کریه جنگ را توصیف کند.


فرهنگ ژاپن در سرار داستان مشهود و آموختنی است. به نگاه برخی از شخصیت‌ها غبطه می‌خورید و از نگاه جاری ظاهرپرستانه بسیاری مشمئز می‌شوید!


شخصا پس از خواندن کتاب، نگاهم نسبت به کسانی که در کنار سطل‌های زباله در جستجوی غذا و لباس می‌گردند، تغییر کرد.


گزارش دقیق و لحظه‌به‌لحظه از سختی‌های متعدد و رشد شخصیت‌ها در خلال حوادث، تکان‌دهنده است. بنظر یکی از بهترین الگوها برای معرفی ادبیات دفاع مقدس است و برای تغییر این بینش که سختی‌ها هرچند ویران‌کننده باشند، انسان‌سازند ...


یکی از نقاط اوج داستان به نظر من جایی است که خانواده کاواشیما پس از حدود ۶۰، ۷۰ روز تعقیب و گریز و رسیدن به نقطه‌ای که امنیت نسبی دارند، اولین کار مادر یوکو، پیگیری تحصیل دو دختر دوازده و هفده ساله‌اش است، چون شصت روز از درس عقب مانده‌اند و نباید بیش از این عقب بمانند!


لذت خواندنش بعد از ۳ سال هنوز همراه من است. حتماً خودتان هم بخوانید ...