بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين
گرد و خاک نکنید !
گرد و خاک کردن در دل مؤمنان بد است. کسی از زندگی اش خیلی تعریف کند، خوب نیست.
حسین ابن ابی العلی میگوید، حدود بیست نفر با هم از مدینه به سمت مکه خارج شدیم. من خیلی اهل بخشندگی بودم و هر منزلگاهي گوسفندی قرباني میکردم و غذا ميدادم به همسفران.‼
وقتی برگشتیم، خدمت امام صادق علیه السلام رفتم. به من گفتند: مؤمنان را خوار میکنی؟ گفتم اصلاً. پناه بر خدا از این کار. فرمودند: شنيدم در منزلگاهها قربانی میکردی. گفتم بله و نیّتی جز رضای خدا نداشتم.
حضرت فرمودند: آیا فکر نمی کردی نفر دیگری هم آنجا باشد که دوست داشته کار تو را بکند اما برایش مقدور نبوده؟ گفتم که دیگر این کار را نمیکنم.
باید در سبک زندگی و روابطمان تجدید نظر کنیم. کارهایی اتفاق می افتد که رسماً خوار کردن دیگران است. مهمانی میروی، میبینی خانم خانه غذاهای مختلف درست کرده و با چاقو به جان یک هندوانه افتاده و اشکال مختلف ایجاد کرده و ...
خب شما فکر نمیکنی در این مهمانی، کسی به ذهنش بیاید که: ببین بقیه هم زن گرفتند، ما هم زن گرفتیم!
پول دارد، هنر دارد، گاهی نیّت بد هم ندارد، اما گرد و خاک میکند در دلها. میهمانان بجای خوشحال شدن، سنگین برمی گردند.
حجم زیادی از مشاوره های خانواده همین است. گرد و خاک عده دیگری برای زندگی یک نفر. هنرتان را برای خانواده خودتان بريزيد.
این تعریف ها لازم نیست؛ از هر انگشتش یک هنر می ریزه، هم درس ميخونه، هم آشپزی میکنه، کیک درست ميکنه، هم گل آرایی، هم هنر فلان و بهمان.