به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ در پی تغییر رئیس سازمان محیط زیست و انتصاب عیسی کلانتری به این سمت، شاهد یکه‌تازی تاجران و مدافعان تولید و تجاری‌سازی محصولات تراریخته در کشور هستیم به‌گونه‌ای که کلانتری در نخستین حضور خود در تلویزیون به دفاع تمام‌قد از محصولات پرمخاطره تراریخته پرداخت و منتقدان این محصولات را که عمدتاً از اساتید برجسته رشته‌هایی نظیر بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک هستند افرادی فاقد دلایل و مستندات علمی خواند!
از سوی دیگر متأسفانه کشت وسیع و تجاری برنج طارم مولایی تراریخته در دستور کار این جریان قرار گرفته و عیسی کلانتری به‌عنوان سکان‌دار سازمان محیط زیست با انتصاب نیره خوش‌خلق سیما (یکی از مدافعان سرسخت و البته ذی‌نفع در کشت تراریخته) به سمت دبیری کمیته ایمنی زیستی، در حال شکستن آخرین سدها برای کشت تجاری محصولات تراریخته در کشور است.
اما سؤال مهمی که مدافعان تراریخته هیچ‌گاه پاسخی به آن نداده‌اند این است که:
چرا «برنج طلایی» (گلدن رایس)، با وجود اینکه از پشتوانه علمی و تحقیقاتی بسیار قوی برخوردار بوده و حامیان بزرگی چون بنیاد بیل گیتس داشته و در سال 2000 تبلیغ آن روی مجله تایم درج شد، پس از 17 سال نتوانسته مجوز کشت تجاری در هیچ کشوری به دست آورد و با مخالفت‌های بسیار جدی مواجه شده است؟ اما در مقابل، «برنج طارم مولایی»، برنج دگرژن‌شده مشابه، این روزها به‌سادگی در حال به دست آوردن مجوز کشت تجاری در ایران است!!
آیا انتصاب آقای عیسی کلانتری به ریاست سازمان محیط زیست، به‌عنوان کسی که مدافع تولیدات دگرژن‌شده است، با این هدف نیست که راه کشت تجاری «برنج طارم مولایی تراریخته» را هموار کند؟
ظاهراً جریانی در پی آلوده کردن شالیزارهای برنج کشور به این‌گونه از برنج تراریخته است تا برنج که «قوت غالب و غذای اصلی» مردم کشورمان محسوب میشود، به‌صورت تراریخته و دستکاری‌شده ژنتیک در کشور تولید و مصرف شود که متأسفانه هیچ تحقیقی درباره عواقب خطرناک و جبران‌ناپذیر آن بر انسان و محیط زیست کشور صورت نگرفته است.
همچنین باید توجه داشت که خاستگاه هر دو گونه برنج دگرژن‌شده به مؤسسه بین‌المللی تحقیقات برنج فیلیپین می‌رسد و سرپرست پروژه «برنج طلایی» آقای «جرارد باری» است که تا سال 2003 در مونسانتو در سمت‌های بالای تحقیقاتی شاغل بوده است.