به گزارش جهان نيوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، اعتماد به نفس مناسب، سلاح کودک در برابر چالش‌های دنیاست.
کودکانی که احساس خوبی در مورد خود دارند، راحت‌تر می‌توانند با مشکلات محیط اطراف مقابله کنند. در ادامه نکاتی را برای تقویت اعتماد به نفس کودکان معرفی خواهیم کرد.
اعتماد به نفس از حس شایستگی حاصل میشود، یک کودک با اعتماد به نفس نیاز به درک مثبت و واقع گرایانه از توانایی هایش دارد و ناشی از دستاورد‌های بزرگ و کوچک است.
کلمات دلگرم کننده شما می‌تواند به ایجاد اعتماد به نفس کمک کند، به خصوص هنگامی که شما به تلاش یا توانایی‌های خاص فرزندتان اشاره می‌کنید.
۱. فرزندتان را دوست داشته باشید.
به نظر می‌رسد واضح است، اما احتمالا مهم‌ترین چیزی است که می‌توانید به فرزند خود بدهید.
حتی اگر شما آن را ناقص انجام دهید - چه کسی اینکار را نمی‌کند؟ همیشه عشق زیادی را بروز دهید.
فرزند شما نیاز به احساس پذیرش و دوست داشتن دارد، از خانواده شروع کنید و به گروه‌های دیگر مانند دوستان، همکلاسی ها، تیم‌های ورزشی و جامعه گسترش دهید.
اگر شما فریاد بزنید یا نادیده بگیرید یا اشتباه دیگر والدینی را انجام دادید، کودک خود را بغل کنید و به او بگوئید که متاسف هستید و او را دوست دارید.
عشق بدون قید و شرط، پایه‌ای قوی برای اعتماد به نفس ایجاد میکند.
۲. جایی که لازم است او را ستایش کنید.
مهم است که به فرزندتان ستایش و بازخورد مثبت بدهید، زیرا بچه‌ها - به ویژه جوانان - آنچه را که فکر می‌کنید را با ارزش و دستاورد‌های خود اندازه گیری می‌کنند؛ اما در ستایش خود واقع بینانه باشید؛ اگر کودکی موفق نشود یا هیچ استعدادی را در مهارت خاصی نشان ندهد، تلاش او را ستایش کنید، اما نتایج غیر واقعی را تحسین نکنید.
به او بگویید که مشکلی نیست که نتواند همه کار‌ها را به طور عالی انجام ده.
به او بگویید که بعضی چیز‌ها تلاش و تمرین و تکرار زیادی می‌خواهند و گاهی اوقات بهتر است بعد از اینکه بهترین تلاش خود را انجام دادید، حرکت کنید.
۳. به فرزندتان کمک کنید تا اهداف واقعی را تعیین کند.
هنگامی که کودک شما فوتبال را شروع میکند، برای او خوب است که فکر کند می‌تواند در نهایت به تیم المپیک برود.
اما اگر او در تیم اش در دبیرستان موفق نشود و هنوز فکر کند که یک بازیکن المپیک کالیبر است، در این صورت نیاز به تمرکز بیشتر بر اهداف واقع بینانه دارد.
فرزندتان را برای تعیین اهداف معقول و برای کمک به جلوگیری از احساس شکستش کمک کنید.
برای هدف هایش، با صحبت با او، هدف‌های کوتاه مدت و کوچکی را نشانش دهید.
۴. عشق به خود و مثبت سخن گفتن درباره خود را مدلی برایش کنید.
قبل از اینکه بتوانید به فرزندتان یاد دهید که خودش را دوست داشته باشد، باید خودتان را دوست داشته باشید.
شما می‌توانید این رفتار را با تحسین و تکریم خود در زمانی که کاری را خوب انجام داده اید، به او نشان دهید.
چه شما یک دونده ماراتن خوب باشید، یا ارتقایی را در محل کار یا یک مهمانی شام کسب کرده باشید، موفقیت‌های خود را با فرزندان خود جشن بگیرید.
در مورد مهارت‌ها و استعداد‌ها و تلاش‌های لازم برای دستیابی به این دستاورد‌ها صحبت کنید.
در همان گفتگو، شما می‌توانید فرزند خود را از مهارت هایش و چگونگی توسعه و استفاده از آن‌ها یادآوری کنید.
۵. انعطاف پذیری را آموزش دهید.
هیچ وقت در همه چیز موفق نمی‌شود؛ مشکلات و ناکامی ها، انتقاد و درد وجود خواهد داشت.
استفاده از این موانع به عنوان تجربیات یادگیری به جای در نظر گرفتن وقایع به عنوان شکست یا ناامیدی است.
"سعی کنید، سعی کنید، دوباره امتحان کنید"، شایسته است، به خصوص در تدریس اینکه نباید کوتاه آمد و بیخیال شد اما، این نیز مهم است که اعتقادات احساسات فرزندتان را به جای گفتن "بله، فقط تشویقش کنید" یا "نباید احساس بدی داشته باشی" مهم بدانید.
این کمک میکند تا بچه‌ها یاد بگیرند که به احساسات خود اعتماد کنند و راحت‌تر آن‌ها را به اشتراک بگذارند.
بچه‌ها یاد خواهند گرفت که ناکامی‌ها بخش عادی از زندگی هستند و می‌توانند مدیریت شوند؛ اگر فرزند شما در یک آزمون خوب نبود، به او دلداری ندهید یا به او نگویید که هرگز خوب درس نخوانده بود.
در عوض، در مورد چگونگی انجام مراحل بعد، که می‌تواند اوضاع را بهتر کند صحبت کنید. هنگامی که موفق شود، برای موفقیتش به خودش افتخار خواهد کرد.
۶. استقلال و ماجراجویی را تحریک کنید.
بچه‌هایی که به خودشان اطمینان دارند مایل به انجام کار‌های جدید بدون ترس از شکست هستند.
در مورد کودکان جوانتر، شما باید از دور نظارت کنید.
شرایطی را تنظیم کنید که در آن او بتواند کار‌های خود را انجام دهد و مطمئن شود که وضعیت امن است، اما بعد فضا را به او بدهید.
به عنوان مثال، نشان دهید که چگونه می‌توان یک ساندویچ را تهیه کرد و سپس اجازه دهید که بدون کمک شما خودش انجام دهد.
اکتشاف را تشویق کنید، چه این سفر به پارک جدید و یا غذا‌های جدید باشد.
گشت‌های روزانه و تعطیلات، سرگرمی‌های جدید، و سفر با همکلاسی‌ها می‌توانند همه افق‌های فرزند شما را گسترش داده و اعتماد به نفس او را برای رسیدگی به شرایط جدید افزایش دهند.
۷. ورزش و سایر فعالیت‌های جسمانی را تشویق کنید.
دیگر نه تنها پسران، بلکه ورزش به ایجاد اعتماد به نفس در دختران نیر کمک میکند؛ آن‌ها یاد می‌گیرند که می‌توانند تمرین کنند، پیشرفت کنند و به اهدافشان دست یابند.
مزایای دیگر:آن‌ها یاد می‌گیرند که نقاط قوت خود را تشخیص دهند، ضعف‌های خود را قبول یا تقویت کنند، شکست را بر عهده بگیرند، دایره دوستان خود را گسترش دهند و کار گروهی را یاد بگیرند.
یکی دیگر از پاداش‌های تقویت اعتماد به نفس:یاد می‌گیرند که به بدن خود احترام بگذارند.
با شیوع چاقی در میان کودکان، مهم است حتی اگر فرزند شما ورزشی را دنبال نمی‌کند باز هم به بدن خود احترام بگذارد.
سعی کنید فعالیت بدنی خود را پیدا کنید، هنر‌های رزمی، دوچرخه سواری یا پیاده روی و ...
۸. پیگیری اشتیاق آن‌ها را پشتیبانی کنید.
همه شخصی فرق میکند و در چیزی مهارت دارد، و هنگامی که فرزند شما آن چیزی را پیدا کند، عالی است.
به عنوان یک والد، احترام و تشویق فرزندان خود را مورد توجه قرار دهید - حتی اگر آن‌ها به شما علاقه نداشته باشند.
هنگامی که آن‌ها در انجام وظایف خود موفق شوند، فرزندتان را تحسین کنید.
اگر استعداد فرزندان شما در گیتار زدن در یک گروه باشد، از علاقه او حمایت میکند، تا با کار‌هایی مانند مشق مدرسه مواجه نشود.
این به این معنی نیست که شما حاکمیت را برای نوجوان خود آزاد بگذارید تا تمام شب را در گاراژ بماند، بلکه کمک کنید او به نوک قله بعدی برسد.
۹. قوانین سازگاری را تنظیم کنید.
بچه‌ها با اطمینان بیشتر می‌دانند که چه کسی مسئول است و انتظار چه چیزی را دارد، حتی اگر فرزند شما فکر میکند که قوانین خیلی سخت است، اما زمانی که شما قوانین را تنظیم و پیاده سازی می‌کنید و می‌خواهید که انجام شود، او به خودش در مورد آنچه که می‌تواند و نمی‌تواند انجام دهد اعتماد دارد.
هر خانوار قوانین متفاوتی دارد و با توجه به سن فرزند شما در طول زمان تغییر خواهد کرد.
هر آنچه که در خانواده تان اتفاق می‌افتد، مهم است.
یادگیری و انجام قوانین به کودک احساس امنیت و اعتماد به نفس می‌دهد.
برای فرزندان بزرگتر، ممکن است قواعد و مسئولیت‌های آن‌ها بیشتر شود اما، مهم این است که به یاد داشته باشید که شما پدر و مادر هستید نه بهترین دوست.
بعضی روز‌ها هنگامی که فرزند شما احساس فشار میکند، ممکن است قدرت و اعتماد به نفس برای گفتن ابن جمله را پیدا کنند، "نه، من نمی‌توانم این کار را انجام دهم. "
۱۰. به کودکانتان گزینه‌هایی را برای انتخاب بدهید.
دادن اختیارات به کودکان - در یک مجموعه معقول از گزینه‌های انتخاب شده توسط شما باعث میشود آن‌ها احساس قدرت کنند به عنوان مثال، در صبحانه ممکن است کودک شما گزینه تخم مرغ یا پنکیک را بدهد.
یادگیری انتخاب‌های ساده در حالی که جوان است، کمک خواهد کرد که فرزندتان برای انتخاب‌های سخت‌تر که با بزرگ شدنش مواجه میشود آماده شود.
۱۱. همیشه به جای او کاری انجام ندهید.
صبور باشید و اجازه دهید که خودش کارهایش را انجام دهد. برای مثال، ممکن است سریعتر و آسانتر باشد تا شما لباس کودک پیش دبستانی خود را بپوشانید، اما اجازه دهید که او خودش این کار را برای کمک به مهارت‌های جدیدش انجام دهد.
هرچه بیشتر او را چالش‌های جدید دعوت کنید، بیشتر صلاحیت و اعتماد به نفس او را احساس می‌کنید.
اجازه دهید او بداند هیچکس کامل نیست و توضیح دهید که هیچکس انتظار ندارد او بهترین باشد.
مدلی که در مقابل اشتباهات و ناامیدی‌های فرزندتان واکنش نشان میدهید، واکنشی است که او انجام خواهد داد.
۱۲. عجله نکنید یا ستایش نادرستی را انجام ندهید.
بچه‌ها در تشخیص ستایش بی قید و یا تعریف بی پایه هستند.
اغلب کودکتان را زیاد ستایش کنید، اما در تعریفهایتان چیز مشخصی وجود داشته باشد، وگرنه کلمات شما چیزی را تکان نخواهد داد.
به عنوان مثال، به جای واکنش به آخرین طراحی فرزندتان، "وای، این عالی است.
تو بهترین هنرمند جهان هستی"، سعی کنید چیزی شبیه این بگویید، "من واقعا دوست دارم که چگونه تمام خانواده را نقاشی کردی.
تو حتی جزئیاتی مانند ریش بابا را هم کشیدی. "
۱۳. کار‌های خانوادگی مناسب را انجام دهید.
مسئولیت‌هایی را به کودکان بدهید، مانند تنظیم میز، پیاده روی سگ‌ها و یا بردن لباس‌ها برای لباسشویی.
آن‌ها احساسات شایسته خود را افزایش می‌دهند و مهارت‌های حل مسئله را در خود تقویت می‌کنند.
بین فرزندانتان مقایسه نکنید در عوض، فردیت هر فرد و هدایای ویژه هر کدام را درک کنید.
۱۴. از نام‌های فرزندان برای ایجاد یک مزیت استفاده نکنید.
هرگز احساسات کودک خود را محکوم نکنید، هنگامی که شما عصبانی هستید، کمی استراحت کوتاه انجام دهید، بنابراین چیزی نخواهید گفت که پشیمان شوید و به یاد داشته باشید، شما می‌توانید اقدامات کودکتان را که دوست ندارید، بدون نشان دادن حستان دوست نداشته باشید، حتما تفاوت را به فرزندتان نشان دهید.
۱۵. گاهی نیاز است با هر یک از فرزندانتان جدا جدا وقت بگذرانید.
این که این وقت با غذا خوردن یا دوچرخه سوار باشد مهم نیست، سعی کنید حداقل یک بار در هفته به تنهایی با کودک خود برنامه ریزی کنید.
این یک فرصت عالی برای صحبت در مورد آنچه است که در ذهن او وجود دارد و به پیوند دو نفره شما کمک خواهد کرد.