سمیه فتاحی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری مهر گفت: بدغذایی دیگر یک عادت یا ایرادگیری ساده محسوب نمیشود، بلکه امروزه به عنوان یک اختلال شناخته شده و در سطح جهانی دارای کد بیماری است. بسیاری از کودکان، حتی از ششماهگی که تغذیه تکمیلی را آغاز میکنند، با این مشکل مواجه هستند و این وضعیت ممکن است تا نوجوانی یا حتی بزرگسالی ادامه پیدا کند.
وی افزود: مهمترین اقدام در مواجهه با بدغذایی، شناسایی علت آن است. برخی کودکان به دلیل تجربه ناخوشایند از غذا خوردن دچار ترس تغذیهای (Fear of Feeding) میشوند. برخی دیگر اشتهای ضعیفی دارند و ممکن است به دلیل اصرار بیش از حد والدین یا عدم فرصت برای تغذیه مستقل، بهمرور زمان تمایلی به خوردن نشان ندهند.
به گفته این متخصص تغذیه؛ همچنین گروهی از کودکان دچار بیشحسی (Oversensitivity) هستند و نسبت به بو، بافت یا طعم غذاها حساسیت شدیدی دارند؛ برای مثال، برخی از آنها گوشت نمیخورند یا از لمس میوهها به دلیل بافت نرم و خیسشان اجتناب میکنند.
فتاحی ادامه داد: راهکارهای سادهای برای بهبود این وضعیت وجود دارد. تنظیم ساعت تغذیه، افزایش تعداد مواجهه کودک با مواد غذایی مختلف، گفتوگو درباره غذاها متناسب با گروه سنی، و استفاده از بازیهای مرتبط با غذا میتواند کمککننده باشد. برای مثال، کودکان میتوانند در فرآیند آمادهسازی غذا مشارکت داشته باشند تا با بافت و بوی آن آشنا شوند.
به گفته وی؛ استفاده از کتابها و شعرهایی درباره غذاها میتواند به کاهش حساسیت آنها کمک کند.
روشهای صحیح تشویق کودکان به تغذیه سالم
وی خاطرنشان کرد: روشهای تشویقی نیز اهمیت دارند، اما نباید کودک را شرطی کرد. تشویقهای مؤثر مانند تحسین کلامی، بغل کردن و بوسیدن کافی است، اما نباید از جایزههایی مانند خرید خوراکیهای خاص استفاده کرد، زیرا این روش تأثیر موقتی داشته و ممکن است نتیجه معکوس بدهد.
فتاحی در پایان افزود: در صورتی که این روشها مؤثر نباشد و بدغذایی کودک شدید باشد، ارجاع به متخصصان کاردرمانی و گفتار درمانی ضروری است. این متخصصان با انجام تمرینات حسی، به بهبود واکنشهای لامسهای و چشایی کودک کمک میکنند و باعث کاهش حساسیت بیش از حد او نسبت به غذاهای مختلف میشوند.