بسم الله الرّحمن الرّحيم
و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين
کاشت گیاهان دارویی و سبزیجات به جای چمن
شنبلیله
شنبلیله گیاهی علفی است. این گیاه در آسیا، اوکراین و همچنین از هندوستان تا چین گسترش دارد. تا کنون 70 گونه متعلق به جنس تریگونلا شناسایی شده است که شامل گیاهان یک‌ساله تا چندساله می‌باشند. مهم‌ترین گونه‌های این جنس عبارتند از: کورولا، کولیسرز، کورنیکولاتا، هاموسا، رادیاتا و فونوم گراکوم.
شنبلیله دارای خواص اثر تقویتی، ملین، اشتها آور، خلط آور و ضدتب، محرک جریان شیر و کاهنده قندخون است. همچنین این گیاه حاوی مقادیر زیادی آهن، فسفر و ویتامین دی است. شنبلیله یک داروی گوارشی تلخ است و می‌توان آن را در بیماری قند و به صورت موضعی در التهابات پوستی مصرف کرد.
جوشانده دانه‌های این گیاه برای نرمی پوست و همچنین رفع تحریکات جلدی به کار می‌رود. دانه‌های شنبلیله به لحاظ دارا بودن برخی عناصر همچون آهن در درمان ضعف عمومی بدن بسیار موثر است. همچنین از جوشانده آن برای افزایش میزان شیر در دوران شیردهی می‌توان استفاده کرد.
دانه‌های شنبلیله که مهم‌ترین قسمت دارویی این گیاه است با بازکردن مجاری عروق خون، از بروز سکته قلبی جلوگیری می‌کند. این گیاه سرشار از آهن است. پزشکان مصرف این گیاه را به افرادی که مبتلا به کم خونی، کمبود آهن و کمبود هموگلوبین خون هستند، توصیه می‌کنند. این گیاه علاوه بر ایران در هند ایتالیا و اسپانیا کشت می‌شود.
واحد معماری و شهرسازی مصاف
@masaf_memari