باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - مطالعه‌ای که در مجله یائسگی منتشر شده است، نشان می‌دهد که افزایش چربی شکمی (چربی احشایی) در طول و بعد از یائسگی ممکن است با خطر بالاتر زوال شناختی مرتبط باشد.
این تجمع چربی با کاهش سطح استروژن، کاهش حساسیت به انسولین و افزایش التهاب مرتبط است که همگی بر حافظه و عملکرد‌های اجرایی مغز تأثیر منفی می‌گذارند. چربی احشایی خطرناک‌تر از سایر انواع چربی در نظر گرفته میشود، زیرا خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت، فشار خون بالا و حتی زوال عقل، از جمله بیماری آلزایمر را افزایش می‌دهد.
این مطالعه شامل بیش از ۷۰۰ زن ۴۲ تا ۵۸ ساله بود که در مراحل اولیه یائسگی (کمتر از ۳۶ ماه از آخرین دوره قاعدگی خود) بودند. چاقی مرکزی با استفاده از نسبت دور کمر به باسن ارزیابی شد و زنان به سه گروه تقسیم شدند: یک گروه استروژن خوراکی، یک گروه استرادیول ترانس درمال و یک گروه دارونما دریافت کردند.
نتایج نشان داد که زنانی که نسبت دور کمر به دور باسن بالاتری داشتند، در طول دوره چهار ساله مطالعه، در آزمون‌های شناختی، به ویژه در توجه بصری و عملکرد‌های اجرایی، عملکرد بدتری داشتند. هیچ تفاوت معناداری بین هورمون درمانی و دارونما در حفظ توانایی‌های شناختی مشاهده نشد.
محققان بر اهمیت تمرکز بر پیشگیری از زوال شناختی در اوایل یائسگی، حتی در زنانی که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی در آنها کم است، تأکید کردند.