بسم الله الرّحمن الرّحيم
و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين
کاربر عزیز، از شما تقاضا داریم استفاده از این متن (مطالعه، ارسال و ...) را با تلاوت یک صلوات، (هدیه به ساحت قدسی مادر گرامی حضرت صاحب الامر (روحی فداه) و به نیت تعجیل در فرج ایشان) همراه کنید. خدایتان جزای خیر دهاد.
خودکشی تدریجی!
ما باید این مسئله را باورمان بیاید، دین‌مان می‌گوید، قرآن‌مان می‌گوید، خدای ما می‌گوید که انسان مهم است. و بنابراین باید قدر خودش را بشناسد و نباید خودش را حرام بکند. باید احترام زبانش را، قلمش را، عملش را، کتابش را، امضایش را و قولش را بداند.
آیا عاقلی که این همه به او اهمیت و ارزش داده شود، هیچ‌وقت خودش را حرام می‌کند؟ همین‌قدر که خودکشی کردن احمقانه است، خودکشی کردن تدریجی هم احمقانه است. خودکشی کردن تدریجی چیست؟ این که آدم یک روزِ خودش را حرام کند. آخر مگر عمر چیست؟ عمر عبارت است از ۴۰ سال، ۵۰ سال، ۶۰ سال زندگی. هر سالی هم که ۳۶۵ روز بیشتر نیست!
پس هر روزی که من بی‌خودی صرف می‌کنم، در حقیقت یک‌ده‌هزارم انتحار و خودکشی است! نیروی من مگر چیست؟ اگر آن نیرو را در راه باطل صرف کنم، در حقیقت دارم خودم را حرام می‌کنم ...
📚 از کتاب «این‌طور نیست بابا؟» گفتارهای پدرانه‌ی امام موسی صدر با فرزندانش؛ صفحات ۱۱۵ و ۱۱۶