حجت الاسلام محمد جعفری هرندی در نشست علمی «تحلیل الاهیاتی مساله شر با تاکید بر پاسخ به شبهات کرونا» که از سوی مرکز مطالعات پاسخ گویی به شبهات حوزه های علمیه برگزار شد اظهار داشت: مساله کرونا زندگی عادی و مادی بشر را دچار نوسان و مخاطره کرد، بشر از ابتدای خلقت در رنج و محنت است و در رنج رشد و زیست می کند و با رنج از دنیا می رود.
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) افزود: شر، مقوله ای تازه نیست اما کرونا مساله فراگیر است در دوره های گذشته نیز بیماری های فراگیر را داشتیم و بیماری هایی در یکی دو قرن اخیر وجود داشته و امروز کرونا با چنین گستردگی در چهل کشور جهان با این آمار تلفات، بحرانی را در زندگی بشر رقم زد و در عرصه های مختلف علمی و روانشناسی و از بعد فکری و اعتقادی ایجاد بحران کرد، قابل توجه است.
وی تصریح کرد: چگونگی نگرش به این مقوله مهم است اگر تهدید گونه نگاه کنیم و یا عوارض و آسیب ها را فرصت ببینیم، کرونا مانند بسیاری از حوادث جنبه تهدید آن مشخص است و هم به بعد فرصت نیز توجه دارد، ظرفیت های بسیار مهمی در این بحران رقم خورده است اگر استفاده شود برای زیست آینده فکری و اقتصادی و درمانی و پزشکی فرصت ساز است.
حجت الاسلام جعفری هرندی بیان کرد: این مساله بسته به نوع نگاه است نگاه جامع و توحیدی به این مساله داشته باشیم مثبت است و زندگی معنادارتر می شود.
وی در مورد موضوع علم و دین عنوان کرد: در رابطه با کرونا بسیاری از سوالات و چالش های فکری ایجاد شد، اول اینکه دین با علم میانه مثبتی دارد یا تعارض دارند برخی از مسائل در این عرصه تازه است چنین چالشی در دوره سنتی در فضای اسلامی و غرب مشاهده نمی کنیم.
عضو هیئت علمی و قائم مقام گروه فلسفه دین مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) خاطرنشان کرد: عده ای علم پزشکی را کامل نفی کردند و می گفتند باید تسلیم شد و به روش های سنتی قرنطینه و فاصله گذاری رفته است پس علم را رها کنید به جنبه دینی بروید، عده ای نیز فقط طب اسلامی را دیدند و عده ای برعکس دین را نفی کردند و گفتند دین در عرصه ها حرفی برای گفتن ندارد.
وی تصریح کرد: چالش علم و دین را مقوله کرونا با این برخوردهای افراطی و تفریطی برجسته تر کرد. نگرش ما این است در فضای مقوله علم و دین دیدگاه نظریات مختلف داریم نسبت به علم و دین ۴ دیدگاه داشتیم در چند قرن اخیر نگاه تعارض هست و علم را قبول می کنند یا دین را می پذیرند یا علم را رها می کنند نگرش هیچ تعارضی ندارند و یا ارتباطی ندارند و مرز مشترکی ندارند و جدایی کامل وجود دارد و نگرش دیگر تداخل است و می گوید علم را زیر مجموعه دین قرار می دهد.
حجت الاسلام جعفری هرندی عنوان کرد: یا همان طب اسلامی است که دیدگاه چهارم دیدگاه تعامل است اینکه تعارض ندارند جدایی وجود ندارد و زیر مجموعه هم نیست علم یک شاخه معرفتی است و دین هم عرصه دیگری است که از طرف خدا به انسان داده می شود هر کدان ماموریت خاص خود را دارند.
وی اظهار داشت: علم طبق تجربه است برای شناخت طبیعت است در جهت کنترل حوادث و دین بسته معرفتی است انسان بتواند به سعادت دنیا و اخرت برسد و از هم قابل تفکیک نیست، هر کدام کار خود را انجام می دهند در دو حوزه ارتباط دارند و علم به مسائل دینی و دین به مسائل علمی توجه دارند حوزه مشترک دارند پس تعارضی وجود ندارد و تعارضی بین علم حقیقی و واقعی نیست.