بسم الله الرّحمن الرّحيم

و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين

"یادداشت ویژه"

بیایید کمی غیر بهداشتی زندگی کنیم!

\پرده اول: نعل وارونه!

حدود 88 سال پیش که چارلی چاپلین، زندگی گوسفندوار انسانها را در عصرجدید (مدرن تایم) نشان می داد؛ گمان نمی کردیم که بدین سرعت، طنین خُرد شدن استخوانهای بشرِ مدرن، میان چرخ دنده های مدرنیته در گوش عالم بپیچد.

دراین بلبشوی بمباران رسانه ها از فراز و فرود بیماری کویید 19، اگر بگویم که روند افزایشی آمار قربانیان این بیماری معلول جهانبینی و فلسفۀ آفت زدۀ دانش پزشکی است شاید نپذیرید. اما قبول کنید که یکی! از دلایل مستقیم کاهش آمار واگیری و مرگ و میر بیماری کویید19؛ به مدد قوۀ قهریۀ نهادهای حکومتی است و نه دانش پزشکی!

چنانچه دانش پزشکی توانایی حل مسئله مذکور را داشته باشد، نیازی به اعمال جرائم و محدودیتهای اجتماعی از جانب حکومت به وجود نمی آید. به عبارتی دیگر؛ حکومت ها به دلیل ناتوانی دانش پزشکی در حل مسئله کرونا؛ می کوشند که نبض شاهقِ آمار تلفات را با ایجاد ترسُ تهدیدُ جریمه، مُنخَفِض کنند.

با خود می اندیشم که اگر این الگوی مدیریتی را بسط و تسری دهیم چه اتفاقاتی خواهد افتاد؟ فرض کنید برای مهار آمار مرگ و میر در تصادفات جاده ای، مقرر شود که تا اطلاع ثانوی تردد هرگونه خودرو در جاده ها ممنوع است و هلُمَّ جرّا ...

باری؛ در روزگاری که دانشِ مدرنیته، شجره نامه سلول ها را طومار می کند و جد و آباء جانداران میکروسکوپی را تار و مار؛ مدیریت بیماری های همه گیر به وسیله قوه قهریه، یعنی نعل وارونه!.

به قول میرزا حبیب قاآنی:

تا نشان سُم اسبت گُم کنند

ترکمانا؛ نعل را وارونه زن

\پرده دوم:سپهر ِزیستیِ  بشر ِمدرن

«بوم سازگان» که به نام فرنگیِ «اِکو سیستم» مشهور است؛ از مفاهیم زیربناییِ زیست شناسی است و اثبات می کند که حتی اجزای غیر زنده نیز نقش مهمی را در پایداری حیات ایفا می کنند. وقتی که یک حلقه از این زنجیرۀ زنده یا غیر زنده حذف شود؛ دیر یا زود، همۀ ساختار زنجیره از هم گسسته، محدود و حتی معدوم خواهند شد. خانواده میکروب ها نیز یکی از حلقه های زنجیرۀ حیات ما هستند و به دلیل نیازهای متقابل، وابسته به یکدیگریم؛ اما هنوز زبان تعاطی و تعامل با این جانداران را نمی دانیم. گزافه نیست اگر بگویم، اساسی ترین چالشِ دانش پزشکی، همین زبان نفهمی ما است! و صد افسوس که به جای آموختن زبان تعامل، چشم امید به معجزه " فونکوسیونالیسم" دوخته ایم.

بشر؛ تا قبل از اینکه زیورآلات مدرنیته را بر خود بیاویزد، از مسیر آموزه های پیامبران و یا از طریق تجربه آموخته بود که آفت ها و تهدیدات طبیعت را با زبان طبیعت دفع کند. به عنوان نمونه؛ تهدیدات بالقوه جانورانی چون مار و عقرب و... در محیط زندگی اَش را با نگهداری مرغُ خروسُ گربه، دفع می کرد که در زیست صنعتی و آپارتمانی امروز، سالبه به انتفاء موضوع است. علی ای حال؛ پس از سالها کژراهه آفت کُشی با سموم بنیان کَن[1] که منجر به سازگاری و جهش ژنی(موتاسیون) آفات گردید، تجربیات موفقِ استفاده از مهارکننده های زیستی (بیولوژیک) مانند «کفش دوزک ها[2]»، «زنبورها»[3]و... در مهار گسترش برخی آفات نباتی، این گزاره را تایید می کند که:

«انسان به عنوان جزئی از طبیعت؛ وقتی «قوانین حیات» را نداند، به جای تعامل، به تقابلِ با آن روی خواهد آورد.» [4]

ممکن است پرسشهایی در ذهن شما ایجاد شود که سپهرِزیستیِ بشرِمدرن، با وجود تهدیدات بالقوه حیاتمندانِ میکروسکوپی چه خواهد شد؟ آیا ویروس ها و باکتری ها ورزیده تر می شوند و نسل بشر ضعیف تر؟ آیا ایمنی ما مستلزم نابودی میکروب ها است؟ اگر بشر؛ نسل میکروب های آسیب زا (پاتوژن) را نابود کند، آمار بیماری ها کاهش خواهد یافت؟

این پرسشهای مهم، شالوده اصلی مبحث ایمنی جمعی(گلّه ای) است و چنانچه پاسخی برایشان نیابیم که نیافته ایم! باید از درِ تقابل با این مخلوقات وارد شویم که شده ایم. رونمایی پُر شور و شعفِ طب مدرن از انواع آنتی بیوتیک ها و واکسن های بالستیک و کروز، درواقع ؛ قُمپزی است که صدای مهیب اش منجر به خوف خودمان شده و هرگز جایگاه سوق الجیشی ما را در برابر میکروب ها تغییر نداده است.

ماحصلِ زبان نفهمیِ بشرِ استریل! در موشکباران مستمرِ پایگاههای تجمع میکروب ها، منجر به «ورزیدگی ژنی» آنها و تضعیف خودمان شده است. خصومت ما با سرشت طبیعی میکروب ها عاقبتی جز مقابله به مثل ندارد و این فرجام نامبارک، دستاورد دَجّالِ مدرنیته برای انسانِ مدرن است.

\پرده سوم: از طب آنتی بیوتیکی تا ماست پروبیوتیکی!

«از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: مَا الْعَقْل‏: عقل چیست؟ فرمود: مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏: عقل آن است که بوسیلۀ آن خداوند عبادت شود و بهشت به دست آید.

امام در این سخن در مقام بیان چیستی عقل نیست. این موضوع را در سخنان دیگر تبیین کرده است، در این حدیث در مقام بیان کارکرد سالم عقل است؛ معیاری برای سلامت و استقلال عقل معرفی می کند. وگرنه؛ خداوند چه نیازی به عبادت دارد که عقل را فقط برای عبادت آفریده باشد. راوی از امام می پرسد: فَالَّذِي كَانَ فِي مُعَاوِيَة؟ : پس آنچه در معاویه بود چه بود؟ عقل نبود؟ فرمود: تِلْكَ النَّكْرَاءُ تِلْكَ الشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِيهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْل[5]‏ : آن نکراء است، آن شیطنت است، شبه عقل است و عقل نیست.»[6]

«انسان موجودی است که اگر شناخت فطری و نیروی فطرت را سرکوب کند، از حد غریزه هم تجاوز می کند زیرا در آن صورت نیروی فطرت نیز در خدمت غریزه استخدام می گردد، عقل از بین نمی رود بل به «نکراء» مبدل می شود و در خدمت غرایز قرار گرفته و بمب اتم می سازد.»[7]

دانش پزشکی نیز از زمانی که فطرت را مستخدمِ غریزه کرد، عقلش پاره سنگ برداشت! و خدماتش برای کاهش آلام بشر، همچون دوستی «خاله خرسه» گشت.

 به اذعان مقالات و شواهد پزشکی (EBM)، آنتی بیوتیک ها باعث کشتار جمعی در زیست بومِ ریزاندامگانِ بدن انسانها شده است. این کشتار وسیع؛ منجر به بی نظمی در فلور باکتریاییِ روده، سیستم تنفسی و ... شده است. ماحصل این بی نظمی در افزایش حساسیت های مختلف پوستی، تنفسی، تبدیل بیماری های ساده به صعب العلاج و نیز ظهور امراض جدید هویداست. برای نمونه؛ سر دراز این قصه را می توانید از مقالۀ «پروبیوتیک ها و آنتی بیوتیک ها» به کوشش آقای صادق خداویسی و همکاران آغاز کنید[8].

آوخ آوخ که عقلِ آلوده به نکراء؛ دانش را هم با سرعت و رشد حیرت انگیز، ابزاری برای مطامع دَنیه می کند. صدای دُهُل مدرنیته گرچه از دور خوش است، اما نزدیک اش که شوی می بینی دانشِ او؛ اَبزار اِبراز خشونت است. بنگاه های دانش سازِ فطرت سوز که تا دیروز بر دُهُل «آنتی بیوتیک» می کوبیدند، امروز در سُرنای «پروبیوتیک» می دمند.

القصه؛ باکتری هایی که در معرکۀ پزشکیِ مدرن، مغضوبِ آنتی بیوتیک ها شدند، امروز در همان مراکز تولید آنتی بیوتیک، محبوب گشته و تولید می شوند. دست آخر نیز؛ توسط قیطانُ الممالک های مُترف و شیپورچی های رسانه ای تبلیغ و با نام پُر طمطراقِ پروبیوتیک وارد بدن می شوند که مصداق غلط اندر غلط است. از ماست و رُب گوجه فرنگی تا پوشک بچه و روغن مایع خوراکی؛ باید ملبس به حجاب پروبیوتیک شوند تا عورتِ عِلم نکرائیِ مدرنیته، مَستور بماند.

به قول نظامی گنجوی:

القصه؛ چو قصه اینچنین است

پندار که سرکه، انگبین است

\پرده چهارم: ایمنی جمعی در نظریه الگوریتم رفتارهای سلولی

از منظرِ نظریه الگوریتم رفتارهای سلولی؛ بهترین روش تعامل (و نه تقابل) با مخلوقاتِ حیاتمندِ میکروسکوپی، ایمنی جمعی است اما به دو شرطِ محاذی!!

      شرط اول : تقویت نظام غدد بدن (پایداری سامانه دفاعی بدن)

 فعالیت پایدار نظام غدد، باعث افزایش ضریب ایمنی بدن می شود. متاسفانه در مسیر صنعتی شدن جوامع؛ نظام غدد انسان ها و حتی حیوانات، رو به ضعف نهاده است. فی الواقع؛ آنچه از شیوه نامه های ابتر و عقیمِ سازمان جهانی بهداشت مخابره می شود، حکایت ماستِ مختارالسلطنه است که:

میبینی ماستِ، میخَری دوغِ، میخُوری آبِ!

شایان ذکر است که شیوه های تقویت نظام غدد به تفصیل در دو مقاله «سبب شناسی و آسیب شناسی بیماری کویید 19» و «روش شناسی پیشگیری و درمان بیماری کویید 19» برمبنای نظریه الگوریتم رفتارهای سلولی، تقدیم شده است. [9]

      شرط دوم : تعادل در زیست بومِ «ریزاندامگانِ» بدن (فلور طبیعی بدن) [10]

بدن ما میزبان میلیارد‌ها باکتری از انواع گوناگون است که در اندام های مختلف زندگی می کنند و معمولاً هیچ عارضه ای برای بدن ایجاد نمی‌کنند. ریزاندامگانی که درون بدن ما ساکن هستند فلور طبیعی نامیده می‌شوند. برخی از آنها موقت (گذرا) بوده و صرفاً زنده‌اند اما تکثیر نمی‌ شوند. برخی نیز که به آنها فلور ساکن گفته می‌شود، نه تنها زنده‌اند بلکه رشد و تکثیر یافته و همزیستی متقابل با انسان دارند. عملکرد این باکتری ها بر اساس شرایط محیطی و اندام های مختلف بدن (مانند درجه حرارت و اکسیژن) متفاوت است و هرگروه بر اساس شرایط مذکور از حفره بینی تا روده‌ها خود را تطبیق می دهند. برخی اعضای فلور طبیعی، فرصت طلب بوده و اگر در محل طبیعی خود نباشند ایجاد بیماری خواهند کرد. برای مثال؛ فلور ساکن در روده‌ها (باکتروئیدها) چنانچه در اثر ضربه یا زخم‌های جراحی به بافت‌های داخلی راه یابند، ایجاد قرحه می‌کنند.

یکی از مهمترین کارکردهای فلور طبیعی، جلوگیری از رشد و شیطنتِ باکتریهای بیماری‌زا در بدن است. به عنوان مثال: «لاکتو باسیلوس» یک فلور طبیعی است که در بخش هایی از بدن مانند بزاق، دستگاه گوارش و مهبل وجود دارد. این باکتری، مانع از رشدِ و شیطنتِ تک یاخته ای به نام «تریکومونیازیس» شده و در نتیجه بروز برخی از بیماری های آمیزشی همچون عفونت مهبلی را مهار می کند. همچنین؛ اگر این باکتری عزیزالوجود در فرایند طبیعیِ! تولید فراورده های شیری همچون ماست و پنیر حضور داشته باشد که به صورت طبیعی حضور می یابد!، مانع از رشد و تکثیر باکتری «اشریشیا کُلی[11]» شده و امکان بروز مسمومیت و اسهال خونی را خنثی می کند و قس علی هذا...

میکروب ها؛ بخش جدائی ناپذیر از حیات ما هستند. چنانچه این ارتباط دوسویه از طرف ما بگسلد، این ما هستیم که متضرر خواهیم شد. به نظر می رسد؛ همین ریزاندامگانی که در بدن ما زندگی می کنند و به لطف صنعتی شدن جوامع، جمعیتشان رو به زوال است، بهترین مهارکنندگانِ زیستی در برابر شیطنت هایِ دیگر اعضای این طایفه هستند.

مع الوصف؛ رفتارهای شیطنت آمیز و شرارت بارِ (پاتوژنیک) برخی از این جانداران میکروسکوپی، رابطه مستقیمی با وضعیت فلور طبیعی ما دارد و رفتارهای فلور طبیعی بدن نیز وابسته به وضعیت نظام غدد است. ممکن است در افرادی که به دلایل متعدد، دچار اختلال و یا ضعف در نظام غدد (سامانه دفاعی بدن) هستند؛ ریزاندامگانِ فلور طبیعی، رفتار تهاجمی پیدا کرده و فراتر از محدوده خود رشد کنند. از این رو، شرط دوم در کنار شرط اول؛ لازم و ملزوم یکدیگر در پایداری خط دفاعی بدن در مواجه با میکروب ها است.

زندگی سوپر بهداشتیِ محصور در مواد آنتی باکتریال و آنتی وایرال، آنتی بیوتیک ها، سموم صنعتی، آفت کش ها و... مواردی هستند که باعث انقراض فلور طبیعی و اختلال در عملکرد نظام غدد می شوند. شاید درآینده نزدیک؛ همین رزمندگان طبیعی بدن به دلیل رفتارهای غلطِ به ظاهر علمیِ ما، کودتای نظامی کرده و برای دفاع از موجودیت وتمامیت ارضی خود، رفتارهای آسیب زایِ بنیان کن بروز دهند.

می شاید گفت؛ بسیاری از بیماری های صعب العلاج که دامن بشر مدرن را گرفته، ناشی از مقابله او با میکروب هایی است که از کژراهه آنتی بیوتیک ها و واکسیناسیون، نسل آنها محدود یا معدوم شده و امروز چوب نبودنشان را می خوریم.

\پرده آخر: بیایید کمی غیربهداشتی زندگی کنیم!

 به گواه تاریخ؛ ما به عنوان بهداشتی ترین، استریل ترین و نفهم ترین انسان های متمدن، درحال نابود کردن متحدینِ حیات خود هستیم. با حماقتی شگرف و به مددِ بازوان پرقدرتِ پزشکی مدرن؛ این ریزاندامگانِ مظلوم را قلع و قمع کرده و سزای این حماقت را نیز همچنان می پردازیم. در همین یکسال کرونایی و مسابقه شستشوی جهانی؛ صابونِ آنتی باکتریال مالیدیمُ  وایتکسِ آنتی وایرال خوردیم اما آنچه عایدمان شد، تخریب لایه های «روپوستی» و انفجار«حُبابک» های ریوی بود. متاسفانه؛ در این یکسالِ شهرآشوب، پرستاران کوشا و زحمت کش این مرز و بوم نیز قربانی سیاست های غلطِ نظام جهانی بهداشت و شهید عقاید فطری و الهی شدند- روحشان قرین رحمت باد.

مُلَخص کلام؛ به نظر می رسد که ما زبان این مخلوقاتِ میکروسکوپی را نفهمیدیم و نمی خواهیم بفهمیم! حداقل؛ مذاکره و مواجهه با این مخلوقات را به هَم سِرشتان خود بسپاریم که بالطبع زبان همدیگر را خوب بلدند و اینکه:

بیایید از «خَرِ دَجّال» پیاده شده و کمی غیر بهداشتی زندگی کنیم.

والحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سيدنا و نبينا محمد و آله الطاهرين

مرتضی بیات – اسفند 1399 برابر با شعبان 1442

برخی مطالب مرتبط:

لطفاً کمی غیربهداشتی باشید!!

مقاومت آنتی بیوتیکی: باکتریهای مرگبار بر می گردند.

 واکسن؛ ابزار کنترلِ جمعیت در دستان بیل گیتس

استفاده نابجا از آنتى بیوتیک؛ مقصر کیست؟