سلاح‌های بیولوژیک یا سلاح‌های میکروبی نتیجه عملیات کاشت و استفاده از برخی موجودات زنده ذره‌بینی هستند که میکروب نامیده میشود، این موجودات معمولاً براساس ترشحات سمی خود برای ایجاد کشتار جمعی یا مبتلا کردن گروه‌هایی از انسان‌ها یا حیوانات به یک بیماری خاص استفاده می‌شوند، این سلاح‌ها ثروت‌های گیاهی یا محصولات کشاورزی و حتی منابع آبی را از بین می برند. رژیم صهیونیستی ید طولایی در استفاده از سلاح‌های بیولوژیک دارد.
تاریخچه استفاده صهیونیست‌ها از سلاح‌های بیولوژیک
بن گوریون رئیس رژیم صهیونیستی حتی قبل از تأسیس این رژیم لحظه‌ای در استفاده از میکروب‌ها بر ضد امت عرب تردید نداشت، دکتر آفنر کوهین پژوهشگر مرکز مطالعات بین‌المللی و امنیت در دانشگاه مریلند و مؤلف کتاب "اسرائیل و بمب" نقل می‌کند که بن گوریون حتی قبل از اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی با تعدادی از دانشمندان یهودی آلمان که برخی از آن‌ها نیز با نازی‌ها همکاری می‌کردند، به دنبال ایجاد یگانی در اسرائیل برای جنگ‌های میکروبی بود.
هدف از این اقدام مشخص بود، وی به یکی از مزدوران آژانس یهود در اروپا نامه نوشت و به وی دستور داد که به دنبال دانشمندان یهودی باشد که بتوانند قدرت اسرائیل را در کشتار جمعی مردم افزایش دهند.
یکی از این دانشمندان آفراهام مارکوس گلینبرگ بود که متخصص وبا شناسی در ارتش روسیه بود، فرد دیگر ارنست دیوید برگمان بود که یک دانشمند آلمانی بود. برادران آهارون و آفرایم کاتاشالاسکی نیز دو تن دیگر از این دانشمندان بودند.
مسموم کردن شهر عکا
براساس پرونده‌های صلیب سرخ در ژنو، بعد از سقوط حیفا در 22 آوریل 1948، هزاران نفر از ساکنان این شهر به عکا رفته و در آنجا مستقر شدند. آن‌ها در این شهر تحت قیمومت انگلیسی‌ها قرار داشتند. در هفته اول می نیروهای صهیونیستی محاصره شهر را آغاز کردند و آنجا را با بمب‌های مورتر هدف قراردادند.
آب شرب این شهر از کانالی از روستاهای شمالی آن در نزدیکی کابری واقع در 10 کیلومتری عکا تامین می شد. مسیر این کانال در اختیار شهرک‌نشینان بود، در بخشی از این مسیر صهیونیست‌ها میکروب تیفوئید را به آب اضافه کردند و تب تیفوئید خیلی زود بین اهالی شهر و نظامیان انگلیسی گسترش یافت.
اسرائیل با انتشار این ویروس اهداف خود رسید و شهر تخلیه شد و بسیاری از ساکنان آن مهاجرت کرده و دیگر نتوانستند به شهر برگردند.
حمله میکروبی به غزه
پس از موفقیت صهیونیست‌ها در حمله میکروبی به عکا، آن‌ها به دنبال اجرای همین طرح در غزه بودند، نظامیان مصری در روز 22 می 1948 دو یهودی که در تلاش برای آلوده کردن آب‌های غزه بودند بازداشت کردند.
در خاطرات جنگی دیوید بن گوریون مربوط به 27 می 1948 آمده است:
ما تلگرافی از غزه دریافت کردیم که در آن آمده بود که آن‌ها دو یهودی که میکروب مالاریا با خود حمل می‌کردند را بازداشت کردند و دستور دادند کسی از آب آشامیدنی ننوشد.
این توصیف خلاصه البته چیزی را اثبات نمی‌کند، این ویژگی اصلی نوشته‌های بن گوریون است که مسئولیت تاریخی نوشته‌هایش را به خوبی می‌شناسد. اما جزئیات این تلگراف به صورت کامل در کتاب یروحام کوهین با عنوان " در روشنایی روز و تاریکی شب" که در سال 1969 در تل آویو منتشر شد، در صفحات 66 تا 68 آمده است. مصر 3 ماه بعد از دستگیری این دو مجرم صهیونیست و بعد از انجام تحقیقات، آن‌ها را اعدام کرد.
در تاریخ 22 ژولای 1948 هیئت عالی عربی گزارشی مفصل در 13 صفحه به سازمان ملل ارائه کرد و در آن تأکید کرد که صهیونیست‌ها به دنبال برنامه‌ریزی و برپایی آزمایشگاه‌هایی برای کشتار جمعی عرب‌ها با استفاده از میکرب‌ها و باکتری‌های خطرناک هستند.
گزارش مذکور این سلاح را غیرانسانی خوانده و تأکید کرد که اسرائیل در پاییز سال 1947 به دنبال انتشار وبا در مصر بود و همین اقدام را در فوریه 1948 و در سوریه تکرار کرد. توماس هامیلتون روزنامه‌نگار آمریکایی که به علت تحقیقات مطبوعاتی خود جوایز متعددی را دریافت کرده است، این گزارش را در تاریخ 24 ژولای 1948 در روزنامه نیویورک‌تایمز منتشر کرد.
پرفسور سیث کاروس در گزارشی مفصل در 220 صفحه در مورد تروریسم بیولوژیک و استفاده‌های آن از سال 1900 که مرکز منع انتشار تسلیحات در دانشگاه دفاع ملی در واشنگتن منتشر کرده، عنوانی را به تروریست‌های صهیونیست اختصاص داده و واقعه مسموم کردن آب‌های عکا و غزه را در آن شرح داده است. راشل کاتزمن خواهر دیوید هورین نیز که خواهر یکی از جاسوسهای بازداشت شده در زمان مسموم کردن آب های غزه بود، در مورد انگیزه های این اقدام گفت: این یک سلاح است که در اختیار ما قرار دارد.
انتشار وبا در مصر و سوریه
کاروس در گزارش خود نوشت که روزنامه‌های جهانی به انتشار وبا در مصر واکنش نشان داده و اولین خبر آن را نشریه انگلیسی تایمز در تاریخ 26 سپتامبر 1947 منتشر کرد، تلفات وبا تا ژانویه 1948 به 10262 نفر رسید.
در سوریه نیز در تاریخ 21 دسامبر 1947 البته در سطحی کوچک‌تر وبا منتشر شد، دولت سوریه خیلی زود منطقه را تحت قرنطینه بهداشتی درآورده و مانع از ورود افراد مختلف غیر از کادر بهداشتی و مواد غذایی و آذوقه به این مناطق شد و در نتیجه تنها 44 نفر به این ویروس مبتلا شدند که 18 نفر از آن‌ها جان خود را از دست دادند.
مجله اورینت منتشره در بیروت نیز اعلام کرد که پلیس دمشق تعدادی از صهیونیست‌ها را که مسئول انتشار وبا در این کشور بودند بازداشت کرده است. این اقدام اسرائیل برای مقابله با طرح آماده سازی ارتش جهت ورود به فلسطین و نجات این کشور صورت گرفت.
سلاح‌های بیولوژیک صهیونیستی در قرن جدید
استفاده رژیم اسرائیل از سلاح‌های بیولوژیک تنها منحصر به دوره تقویت ارکان این رژیم نبود، بلکه هنوز هم سلاح‌های نامتعارف و ممنوعه بین‌المللی بر ضد شهروندان بی‌گناه استفاده میشود، علاوه بر این‌ها رژیم اسرائیل در جنگ‌های خود در لبنان 2006 و غزه 2008 و 2011 و 2014 نیز از فسفر سفید استفاده کرد که یک سلاح بیولوژیک ممنوعه است.
نتیجه گیری:
تاریخ رژیم صهیونیستی مملو از جنایت‌ها و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی است، صهیونیست‌ها به این ترتیب مردم را می‌کشند و از خطرناک‌ترین سلاح‌ها در برابر مخالفان خود استفاده می‌کنند، سؤال اینجاست که حقوق بین‌الملل که متضمن حق حمایت از شهروندان در حالت های صلح و جنگ است، چه اقدامی در قبال این جنایت ها انجام داده و آیا رژیم صهیونیستی را به احترام به قوانین و منشورهای بین المللی مجبور کرده است یا نه؟