بسم الله الرّحمن الرّحیم
و صلّی الله علی محمّد و آله الطاهرین و لعنه الله علی اعدایهم اجمعین
تعویذی جهت عدم تاثیر سموم غذا
دسترسی به غذاهای طبیعی و سالم، یکی از اصول مهم حفظ سلامتی است و این موضوع، بخصوص برای اهل ایمان که بر اساس آموزه های اسلام، خواستار رزق حلال و طیب هستند اهمیت فراوانی دارد. اما صنعتی شدن عرصه تغذیه و استفاده از مواد نگه دارنده و سموم شیمیایی، باعث شده است که حتی سبزیجات و میوه ها که شاید از سالمترین مواد موجود در بازار باشند نیز آلوده به این سموم گردند و امید چندانی جهت دسترسی به مواد خوراکی کاملاً سالم وجود نداشته باشد. از این رو به کارگیری تدابیری که باعث سم زدایی از بدن می شود اهمیت فراوانی دارد. استفاده از چای بادرنجبویه و انجام سنت حجامت می تواند نمونه هایی از این موضوع باشند. لیکن با رجوع به منابع حدیثی،به موردی برمی خوریم که به خصوص در شرایط امروزی اهمیت وافری پیدا می کند و آن تعویذی است که مانع از اثر سموم غذا می شود. شایسته است که شیعیان اهل بیت علیهم السلام در عین تلاش جهت به دست آوردن غذاهای سالم، این دعا را هم در ابتدای هر غذایی بخوانند تا به حول و قوه الهی از اثرات سموم موجود در غذاها در امان بمانند.
* * * * * * * *
در مفتاح النبوه روایت شده: چون پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، اسلام را در مدینه آشکار کرد و مردم را علناً به اسلام دعوت نمود، حسد عبدالله بن ابی (رییس منافقان) بر پیامبر خدا شدت یافت؛ پس آن حضرت را با اصحابش بر طعام مسمومی دعوت نمود تا او را شهید نماید. جبرییل نازل شد و آنچه او اراده کرده بود به حضرت خبر داد. وقتی که بر سر سفره نشستند، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «یا علی! تعویذ و دعای مفید را بر این طعام بخوان»، پس آن حضرت این دعا را خواند:
بِسْمِ اللَّهِ الشَّافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْکَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْمُعَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْءٌ، وَ لَا دَاءٌ فِی الْاَرْضِ، وَ لَا فِی السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم: به نام خداوند شفا بخش، به نام خداوند کفایت کننده، به نام خداوند عافیت دهنده، به نام خدایی که با یاد کردن نامش هیچ چیزی و هیچ مرضی در زمین و آسمان ضرر نمی رساند، و اوست شنوا و دانا
پس حضرت رسول صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام و هر که با آنها بودند از آن غذا خوردند تا سیر شدند، و سالم از سر سفره بر خواستند.
وقتی عبدالله بن ابی این قضیه را مشاهده کرد، خیال کرد که غذا را مسموم نکرده، پس با دوستان خود بر سر سفره نشستند و بقیه طعام را خوردند و همگی هلاک شدند.
همچنین علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) در کتاب سنن النّبی به حدیث دیگری در مورد این دعا اشاره می کنند:
از امام حسن عسکری علیه السّلام نقل است که فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله دست خود را بر گوشت ذراع (دست گوسفند) که زنی یهودی آن را مسموم کرده بود کشید و گفت: (دعای مذکور) ... سپس فرمود: بخورید با نام خدا. پس رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و همراهان همگی از آن خوردند تا سیر شدند و هیچ زیانی به آنان نرسانید.
منبع: http://shiateb.blogfa.com/