گروه زندگی: «هرجا بری آسمون همین رنگه» حتما شما هم بارها این جمله را شنیده‌اید. اجازه بدهید همین جا اعلام کنیم، نه، آسمان همه جا یک رنگ نیست. همین روزها غزه را نگاه کنید. آسمانش دود دارد. آسمانش از بالا خون می‌بیند. راست گفته‌اند «کسی که خوابیده را می شود بیدار کرد، اما کسی که خودش را به خواب زده را نمی شود بیدار کرد.»
این روزها که صدای ضجه‌های مادرهای فرزند از دست داده، گوش فلک را کر کرده آنهایی که ادعای حقوق بشر می‌کردند صدایشان در نمی‌آید. انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است. در فضای مجازی برخی‌ها حقوق بشر را مانند لیمو شیرین قاچ شده تشبیه کرده‌اند. تلخِ تلخِ تلخ. تعبیر شایسته‌ای است. حقوق بشر در ظاهر شیرین است، اما وقتی آن را می‌چشید، تلخی‌اش تا مغز و استخوان‌تان می‌رود.
به راستی اگر حقوق بشر واقعیت داشت و برای همگان یکسان بود، الان فریاد جهان، گوش رژیم صهیونیستی را برای حمله به بیمارستان معمدانی در غزه کر می‌کرد. شاید چون آنهایی که در بیمارستان جان خود را از دست دادند چشم آبی یا موی بور نداشتند! حقوق بشر وقتی حقوق بشر است که برایش فرقی نکند کودکی در اوکراین می‌میرد یا غزه.
ما مردم عادی می‌توانیم حداقل با تحریم کالاهای اسرائیلی از پر شدن جیب اسرائیل جلوگیری کنیم چون همین پول‌ها بمب میشود روی سر مردم فلسطین.
*بخشی از پول شما بمب میشود روی سر مردم فلسطین!
شاید حقوق دروغینی که به نام بشر گره زده شده است، برای دفاع از حقوق مردم فلسطین کاری نکند. اما ما مردم عادی می‌توانیم حداقل با تحریم کالاهای اسرائیلی از محصولات پوستی و آرایشی داو و کلیر و لورآل گرفته تا شوینده‌ها و دامستوس‌ها و سیف‌هایی که در سینک‌های ظرفشویی و توالت‌مان استفاده می‌کنیم، از پر شدن جیب آنها جلوگیری کنیم.
بعد از چند صباح زندگی دنیا روزی می‌رسد که انسان‌ها با انتخاب‌هایشان محشور می‌شوند. پس باید حواسمان به انتخاب‌های کوچک‌مان حتی در سبد خرید خانواده‌هایمان هم باشد. البته شاید خیلی از افراد اصلا نام کالاهایی اسرائیلی را نشنیدند و مثل خیلی از کالاهای معمولی در بازار آنها را مصرف می‌کردند. حرف‌مان در این گزارش با همین دسته افراد ناآگاه است و البته با کسانی که می‌دانستند اما توجیه کردند. از کیفیت و مزه و قدرت لکه بری و… کالاهایی که مستقیم و غیر مستقیم با اسرائیل ارتباط داشته است.
برخی از شهروندان ترکیه برچسب‌هایی بر روی کالاهای ساخت رژیم صهیونیستی نصب کردند که روی آن نوشته شده: «این محصول با خون فلسطینی‌ها ساخته شده است.»
*حالا تو کوکا نخوردی اسرائیل نابود شد؟!
امروز سر آنهایی بلند است که سال‌ها این محصولات رو با بصیرت و غیرت، کنار گذاشتند و تحریم کردند. وقتی گفته می‌شد بخشی از این پولی که شما بابت این کالا می‌دهید، بمب میشود روی سر مردم فلسطین جدی گرفتند. حتی اگر نمی‌توانستند روی صحت کامل این مسئله و صهیونیستی بودن تک تک این کالاها قسم بخورند، اما آنقدر احتیاط و ترس از همراهی در ظلم به بی‌گناه و مظلوم داشتند که از خرید این‌ها دوری و پرهیز کنند.
«زهرا موحدی نیا» مادر، پزشک، فعال فضای مجازی در حوزه زن، خانواده و فرزندپروری می‌گوید: «افتخار می‌کنم که نه بچه‌هایم طعم دنت را چشیدند، نه سینک و کاسه توالت خانه‌ام رنگ سیف و دامستوس به خودش دیده، نه مو و پوستم با لوکس و داو تقویت شده است و نه برای شب بیداری شب‌های امتحان و بچه داری نسکافه خریدم، نه سر سفره برای عزیزترین مهمان‌هایم کوکا و پپسی گذاشتم. سال‌ها حس می‌کردم این کوچکترین کاری است که می‌توانم انجام دهم برای زمین زدن که نه، حداقل تقویت نکردن ظلم و ظالم. سعی کردم رعایت کنم. ولو اگر پاسخ این انتخاب، تمسخر و کنایه بوده باشد؛ «حالا تو کوکا نخوردی اسرائیل نابود شد؟» «صابون گلنار باکیفیت جای لوکس خریدی فلسطین آزاد شد؟»
*این محصولات با خون فلسطینی‌ها ساخته شده است!
چند نمونه از کالاهای اسرائیلی که در ایران دیده میشود و مردم ندانسته از آن استفاده می‌توانند را برایتان آورده‌ایم؛ خودتان هم می‌توانید با یک سرچ ساده کالاهای اسرائیلی را بشناسید.
کالاهای اسرائیلی را از سبد خانواده حذف کنید.
«انستیتو تحقیقات دنون» در سال ۱۹۹۸ در سرزمین اشغالی فلسطین توسط «فرانک ریبود» راه اندازی شد که بعدها نیز از نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس جایزه «جوبیلی» که برترین جایزه صنعتی این رژیم است را دریافت کرد.
با یک جست‌وجوی کوچک می‌توانیم کالاهای اسرائیلی که در بازار فراوان است را پیدا کنیم؛ سرلاک، کیت کت، مگی، کافی میت، نسکافه و..
کوکاکولا هم که معرف حضور خیلی‌هاست.
نستله در سال ۱۹۹۸ میلادی، جایزه جوبیلی (Jubilee Award) را از دست بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، دریافت کرد. این جایزه به بزرگترین شرکت‌های تأمین کننده اقتصاد اسرائیل اعطا میشود.
امام خمینی(ره) فرمودند: «مسلمین باید از استعمال کالاهای اسرائیلی خودداری کنند و رابطه با اسرائیل و عمّال آن، چه رابطه تجاری، چه رابطه سیاسی حرام و مخالفت با اسلام است.»
*چرا کالاهای اسرائیلی در بازار سرزمین اسلامی هست؟
برای اینکه یک کالا اسرائیلی باشد لازم نیست که خود کارخانه دقیقا در تل آویو باشد. تحت لیسانس بودن، سهامداری و سرمایه‌گذاری اصلی برای آنها بودن و سودی که بابت برند باید به شرکت اصلی داده شود و… همه این‌ها میشود منفعت مالی برای اسرائیل. نگوییم که کارخانه‌اش در ایران هست پس آن کالا ایرانی است. در ایران تولید میشود اما بخشی از سود فروش برای صاحب نام و برند و… است. اما چرا اصلا در ایران و بازار اسلامی این کالا باید باشد؟
«زهرا موحدی نیا» مادر، پزشک، فعال فضای مجازی در حوزه زن، خانواده و فرزندپروری می‌گوید: «چون کلی نقص و مشکل و کارشکنی دیگه هم تو جمهوری اسلامی هست. چون جمهوری اسلامی هنوز راه در پیش دارد. چون همه مسئولان جمهوری اسلامی که انقلابی و دلسوز نیستند. چون نفوذ وجود دارد از بهائی و منافق و…؛ و با وجود خیانت‌ها و کارشکنی‌ها چهل‌سال است که جمهوری اسلامی به کمک خدا جلو می‌رود. به نظرم مطالبه و فهم خود مردم مهم است. چون مردم باید به بلوغ برسند و جامعه را به بلوغ برسانند.
از انقلاب اسلامی تا دولت اسلامی، و بعد تا جامعه اسلامی و بعد تمدن اسلامی، کلی راه است. که به عنایت خدا و بصیرت و همراهی مردم و رهبری ولایت فقیه، در حال پیش روی است. بهتر است نگوییم چرا کالای اسرائیلی در ایران هست. چون این همه پوشاک غیراسلامی هم هست! چون ما باید بخواهیم که نباشد. در حکومت اسلامی مردم نباید بنشینند و بگویند پس مسئولین کجا هستند! مسئولین باید مدام مورد سوال و مطالبه مردمِ بیدار و آگاه باشند. تک تک سلول‌های جامعه اسلامی، برخلافِ جامعه سکولار، زنده و مطالبه گر است. نباید بگوییم خون دادیم، انقلاب کردیم تمام شد. حالا مسئولین باید دین و دنیای ما را بسازند و مراقب باشند. نه.»
مردم ترکیه در حمایت از مقاومت فلسطین و مردم غزه در اقدامی خودجوش اقدام به تحریم کالاهای اسرائیلی در ترکیه کردند.
مطالبی که ذکر شد، تنها بخشی از ورود تولیدات مستقیم و غیر مستقیم رژیم صهیونیستی در بازار ایران بوده است، هنوز لیست جامعی از محصولات اسرائیلی تدوین و ارائه نشده است، بنابراین دولت و دستگاه‌های نظارتی باید در راستای شناسایی و برخورد با عاملان حمایت از کالاهای رژیم اشغالگر قدس اقدام کنند. اما از همه مهم‌تر این خودمان هستیم که باید دست به کار شویم و بدانیم چه چیزی را وارد سبد خانواده‌مان می‌کنیم.